Herinneringsbord Wellington HE727 5 mei 1943

05 mei 1943.

Op de RAF basis Dalton, North Yorkshire, UK, werd alles gereed gemaakt voor een bombardementsvlucht naar de stad Dortmund, Duitsland.

Vickers Wellington bommenwerpers van het 428 Squadron van de Canadese Luchtmacht ( RCAF ), werden klaargemaakt voor vertrek. De bemanningen namen hun plaatsen in en melden zich allen aan hun piloot via de intercom.

596 vliegtuigen vertrekken van diverse basis in Engeland voor hun missie naar Duitsland. Van deze vliegtuigen zouden er uiteindelijk 31 niet terugkeren.

De bommenwerper groep werd aangestuurd door een groepje Mosquito vliegtuigen die als doelmarkeer vliegtuigen (Pathfinders), het beoogde doel moesten aangeven met hun gekleurde parachutefakkels.

Na de lange vlucht naar het doelgebied werden de aanwezige bommen gedropt boven de stad Dortmund. Op de terugvlucht werden de aanwezige Duitse zoeklichten goed in de gaten gehouden. Ook keken de schutters uit naar eventuele nachtjagervliegtuigen die de bommenwerpers probeerde neer te schieten.

De Duitse nachtjagerpiloot Hans Dieter Frank vliegende in het Duitse radargebied "Gorilla", werd door zijn vluchtleiding richting een aanwezige bommenwerper gestuurd. Het toestel, Vickers Wellington HE727, met squadron code NA-K van 428 Sqdn, RCAF, kwam in zicht boven de provincie Utrecht. Boven de polder Groot Mijdrecht, kregen de zoeklichten vanuit de Ronde Hoep, Ouderkerk a/d Amstel, de Wellington in hun zicht en de Duitse nachtjager ging tot de aanval over.

Wellington HE727 raakt in brand na de aanval en de piloot , Robert Moulton,gaf de order om het vliegtuig te verlaten per parachute.

Navigator Carter kon uit de Wellington springen en komt in de buurt van Uithoorn neer, net als radiotelegrafist Hoddinott.

Carter zag de Wellington brandend een bocht naar links maken om aan zijn belager te ontkomen en misschien een noodlanding te maken.De Wellington is niet meer in de lucht te houden en piloot Moulton kan met grote moeite het dorp Wilnis ontwijken. Seconden later raasde de Wellington over de grasdrogerij aan de Mijdrechtse dwarsweg om enkele meters verder de grond in te slaan.

Uiteindelijk is er alleen een groot gat te zien in het weiland, wat is volgelopen met water uit de aangrenzende sloot.

De wrakstukken die op het weiland werden gevonden, werden afgevoerd en ook diverse lichaamsdelen werden gevonden met kleding van de piloot.

Op 6 mei 1943 werden de gevonden stoffelijke resten van piloot Moulton begraven op de Nederlands Hervormde begraafplaats te Wilnis.

Op 07 juni 2001 werd door de gemeenteraad van de gemeente "De Ronden Venen", besloten Wellington HE727 en de nog aanwezige stoffelijke resten van de 2 vermiste bemanningsleden te gaan bergen.

De uiteindelijke berging werd gedaan onder leiding van de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht en begon op 2 september 2002 en zou uiteindelijk 4 weken duren.

De gevonden wrakstukken werden schoongemaakt en uitgesorteerd en de gevonden stoffelijke resten werden overgebracht naar de Berging en Identificatieteam van de Koninklijke Landmacht.

De gevonden munitie werd afgevoerd en onschadelijk gemaakt.

De gevonden stoffelijke resten werden geidentificeerd en op 27 november 2002 met militaire begraven op de Nederlands Hervormde begraafplaats te Wilnis.

Op 29 maart 2003 werd een monument onthuld ter nagedachtenis aan de bemanning van Wellington HE727, dit monument staat naast de ingang van de begraafplaats aan de Julianalaan te Wilnis.

Diverse onderdelen, waaronder één van de motoren kunnen worden bekeken in het Luchtoorlog en Verzetsmuseum, St Crash 40-45.