Fort Frank

Fort Frank, vernoemd naar brigadegeneraal Royal T. Frank, werd in 1913 voltooid. De oorspronkelijke bewapening bestond uit twee 14-inch (356 mm) M1910-kanonnen op een verdwijnend onderstel, acht 12-inch (305 mm) mortieren en twee 3-inch (76 mm) zeekustkanonnen. Fort Frank werd ca. 1940 extra bewapend met vier 155 mm (6,1 inch) mobiele kanonnen. In 1941 werden ook vier extra 3-inch (76 mm) luchtdoelkanonnen en drie 75 mm (2,95 inch) veldkanonnen aan de bewapening van het fort toegevoegd.

Het fort werd bemand door manschappen van 91st Coast Artillery, 92nd Coast Artillery en 60th Coast Artillery (AA).

Fort Frank was tijdens de Tweede Wereldoorlog intensief betrokken bij het afweren van Japanse troepen. De Japanners begonnen op 6 februari 1942 Fort Drum en Fort Frank te bombarderen. Op 20 maart 1942 werden vierendertig soldaten gedood door Japanse artillerie toen een granaat in een tunnel bij Battery Crofton ricocheerde.

Fort Frank gaf zich, samen met alle andere Amerikaanse troepen in de Filippijnen, op 6 mei 1942 over aan het Japanse leger.

Het fort werd in april 1945 gebombardeerd met 1.000 pond (450 kg) bommen en napalm ter voorbereiding op haar herovering. Op 16 april 1945 landden het 1st Battalion, 151st Infantry Regiment en Co. C, 113th Engineer Battalion op Fort Frank. De Japanners hadden het eiland met succes geëvacueerd.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Kaj Metz
• Foto's: Wikimedia Commons