Aan de linker zijgevel van de St.Martinuskerk in Erpe staat een gedenksteen voor Erpenaar Frans Van Der Biest.
Als jonge novice meldde hij zich bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog aan als vrijwilliger. Vier uitputtende jaren lang was hij brancardier aan het IJzerfront en deelde lief en leed met zijn lotgenoten die onder moeilijke omstandigheden in de loopgraven stand hielden. Hij verzorgde er in de eerste linies de gekwetsten en evacueerde de gesneuvelden.
De Franstalige commandanten keken neer op de soldaten die meestal alleen maar een Vlaams dialect spraken. Geconfronteerd met schrijnende achteruitstelling ijverde hij voor de rechten van de gewone frontsoldaten en was actief in de Vlaamse Frontbeweging. Hij nam het voor hen op en radicaliseerde zijn maatschappelijke en politieke overtuiging.
Na de oorlog ging hij studeren aan het seminarie om zich ten dienste te stellen van Kerk en Geloof. Na een korte periode als leraar aan het H.Maagdcollege in Dendermonde werd hij onderpastoor in Kruibeke en Gentbrugge. Op die laatste post werd hij zwaar ziek en overleed in 1943, amper 49 jaar oud.
Onderaan op de sokkel staat :
" Hij had de kerk en zijn volk lief
Bid voor hem "
Bron : Walter De Swaef (historicus)
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!