Vooral in memoires van de Bataan Death March en de daaropvolgende gevangenschap in Japanse concentratiekampen werd toegang tot water een obsessie. En de reden dat iemand het in Camp O'Donnell overleefde, was de aanwezigheid van deze stroom aan de rand van het kamp.
Soms mochten, afhankelijk van de stemming van de bewakers, gevangenen emmers in de beek vullen.
Lester I. Tenney's "My Hitch in Hell: The Bataan Death March" heeft levendige passages over dit stuk modderige water.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!