Stolpersteine Große Friedberger Straße 29

Deze kleine messing plaquettes (Stolpersteine of struikelstenen) herdenken:

* Heinrich Wetzlar, geb. 1864, gedeporteerd 1942, Theresienstadt, dood 4.2.1943.
* Rosa Wetzlar geb. Rosenstock 1871, gedeporteerd 1942, Theresienstadt, dood 16.9.1943.

Heinrich Wetzlar was eigenaar van een schoenenbedrijf genaamd K. Drissler. Hij en Rosa Rosenstock trouwden en kregen twee kinderen - Julius, geboren in 1895 in Bad Schwalbach, en Hedwig, geboren in 1906 in Frankfurt. Vanaf 1920 woonde het gezin op de 2e verdieping (Europese) van Grosse Friedberger Str. 29.

Zoon Julius Wetzlar trouwde met Else Wachenheimer, en ze kregen een dochter, Lore. Dochter Hedwig Wetzlar trouwde met Leo Nussbaum; ze kregen een zoon, Rolf. Beide kleinkinderen (Lore en Rolf) werden in 1932 in Duitsland geboren. Enige tijd daarna vluchtten deze twee families naar Montevideo, Uruguay.

Heinrich en Rosa Wetzlar bleven in Frankfurt. Een brief uit 1939 van Heinrich over zijn huisraad bevat drie muziekinstrumenten die hij voor 1920 kocht: een piano, een leerlingviool en een gitaar. Op een gegeven moment sloten Heinrich en Rosa een koopcontract voor een huis [Heimeinkaufvertrag] ; ze hoopten het contract te gebruiken om hun verhuizing naar een bejaardentehuis te financieren.

Maar ze konden niet bewegen. Ze werden op 1 september 1942 vanuit Frankfurt naar Theresienstadt gedeporteerd in een trein met 1109 andere gedeporteerden. Hij was 78 jaar, zij was 71. Heinrich Wetzlar overleefde 5 maanden in Theresienstadt, en Rosa Wetzlar nog 7 maanden na hem. Beiden zijn geregistreerd als "vermoord" in het Duitse federale archief.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Anne Palmer
• Foto's: Sascha Stefan Ruehlow
• Stadt Frankfurt am Main: Wetzlar, Heinrich und Rosa
• Yad Vashem Central Database of Shoah Victims’ Names
• holocaust.cz
• Geni.com
• Stolpersteine.eu