Aan Mango Avenue (een leeg stuk sintels) staat het gebouw van de voormalige New Guinea Club, nu het historisch museum van Rabaul, waar veel artefacten te zien zijn uit de twee wereldoorlogen, die beide door Rabaul trokken. Een aantal belangrijke artefacten houdt verband met de Duitse en Japanse aanwezigheid in Rabaul.
Het gebouw deed tot eind 1943 dienst als hoofdkwartier van de Japanse marine.
Let op: de openingstijden van het museum zijn onregelmatig, maar om binnen te komen, vraag je de receptionist van het Rabaul Hotel om de sleutel en laat je een donatie voor het museum achter in de pot binnenin.
Op het terrein buiten het museum liggen de overblijfselen van militair materieel, langzaam wegroestend in het vochtige tropische klimaat.
In het museum zijn tentoonstellingen te zien over de geschiedenis van Rabaul - van de dagen als het centrum van de Duitse kolonie (Kaiser-Wilhemsland) tot meer actuele tijden (de vulkaanuitbarsting van 1994). Een van de displays toont een uitstekend model van de IJN Heavy Cruiser Haguro.
Een goed moment om het museum te bezoeken is tijdens een van de vele tropische regenbuien van Rabaul, wanneer het onmogelijk is om door de spookstad te lopen of zelfs maar te rijden. Geef jezelf ongeveer een uur de tijd om door de vitrinekasten te touren.
Op het terrein van het museum staat de voormalige bunker van admiraal Isoroku Yamamoto, waar hij zich tijdens geallieerde luchtaanvallen op Simpson Harbor zou terugtrekken. (De sleutel van de bunker moet bij de sleutel van het museum zijn. Zorg ervoor dat je alles op slot doet als je weggaat.) Je moet contact opnemen met het Hamamas Hotel (Rabaul Hotel) voor toegang.
Rabaul onder koloniaal bewind
Als de koloniale hoofdstad van Kaiser-Wilhelmsland (meestal van 1880 tot 1920, hoewel de data ter plaatse vervaagden) in wat nu Papoea-Nieuw-Guinea is, vestigde Duitsland zich in de stad, rond de baai van Simpson Harbor.
Het bleef bestaan totdat de Australiërs de stad aan het begin van de Eerste Wereldoorlog overnamen. (Juridisch gezien had Duitsland de titel tot 1920 totdat de Vrede van Parijs Duitsland in 1919 van zijn koloniën ontdeed.)
De Japanners landden in februari 1942 en bleven tot 1945. In 1975 werd Papoea-Nieuw-Guinea onafhankelijk.
Opmerking: in de 19e eeuw had de Duitse bondskanselier Otto von Bismarck tegenstrijdige opvattingen over koloniale nederzettingen, in een tijd waarin rivaliserende Europese mogendheden Afrika en Azië opdeelden in commerciële invloedssferen.
Een goede, leesbare biografie is "Bismarck" van Edward Crankshaw. In het begin vind je zijn proza misschien een beetje compact, maar blijf erbij, en je zult veel leren over het Duitse koloniale beleid (onder andere).
Een andere nuttige geschiedenis is "Paris 1919" van Margaret Macmillan, dat over Versailles gaat.
Voor schoolgroepen die de machtspolitiek in dit deel van de wereld willen begrijpen, kunnen leraren overwegen een postzegelverzameling voor "Nieuw-Guinea" te beginnen en de postzegels op een rij te zetten die de vele koloniale machten laten zien (te beginnen met Frankrijk, maar inclusief Australië, Groot-Brittannië, Japan, Duitsland en de Verenigde Staten) die actief zijn geweest in dit deel van de wereld.
Voor de actuele bezoekersinformatie, moet u contact opnemen met het museum.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!