Landfront Vlissingen - Stützpunkt Kolberg - Bunker 3 type 623

De volgende tekst is te lezen op het informatiebord van de Stichting Bunkerbehoud:

Allereerst een algemene informatie over het Landfront Vlissingen.
Landfront Vlissingen
Vlissingen was gedurende de Tweede Wereldoorlog een belangrijke positie en werd krachtig versterkt als onderdeel van de Duitse verdedigingslinie ‘Atlantikwall’. Om de vesting te beschermen tegen aanvallen in de rug werd er aan de landzijde van de stad een verdedigingsgordel aangelegd. Dit zogeheten Landfront bestond uit een kilometerslange tankgracht met daarachter tientallen kazematten voor mitrailleur en antitankgeschut. De linie begon in het westen in de duinen van Groot-Valkenisse en liep over Koudekerke naar het Kanaal door Walcheren. Aan de oostelijke zijde van het kanaal vervolgde het Landfront haar weg richting Ritthem waar de linie in de Schorerpolder bij het Fort Rammekens eindigde. Het grootste deel van het Landfront is behouden.
Na bovenstaande algemene informatie is de volgende tekst te lezen op het informatiebord bij de Bunkers 3, 4 en 5.

De tekst:
Het Landfront tijdens de strijd in november 1944.
In november 1944 voerden de geallieerde troepen een landing uit op Walcheren teneinde de laatste Duitse weerstand in Zuidwest - Nederland te breken en de toegang tot de haven van Antwerpen vrij te maken. Op dat moment was de linie, ondanks alle energie die in de bouw was gestopt, niet af en waren er nog plannen voor extra mitrailleurkazematten.
Toch vormde de linie samen met de achterliggende artilleriebatterijen een zodanige bedreiging voor de landende eenheden dat mede hiertoe besloten werd de verdedigingswerken uit te schakelen door het eiland onder water te zetten. In oktober1944 werden de dijken en duinen op Walcheren op vier plaatsen gebombardeerd waarna het eiland langzaam onder water liep. De Duitsers trachtten de kazematten en bunkers nog zo lang mogelijk te behouden door ze te beschermen tegen het zeewater. Hiertoe werden de toegangen, geschutsopeningen en luchtinlaten steeds hoger dichtgemetseld. Uiteindelijk heeft dit weinig geholpen en moesten de kazematten als verloren worden beschouwd. Bij verschillende Landfront-bunkers zijn deze noodmaatregelen heden ten dage goed te zien. Tevens laten de zeepokken op de bunkerwanden duidelijk zien dat het eiland lang onder water heeft gestaan.
De bunkers 3 en 4 en 5 liggen op landbouwgrond en zijn verder niet te bezichtigen, u kunt alleen via het speciaal aangelegde pad van de Stichting Bunkerbehoud langs deze bunkers lopen.

Onderstaande is een oproep van Stichting Bunkerbehoud waar TracesOfWar zich bij aansluit.
Alstublieft:
Veel bunkers op Walcheren en de Bevelanden staan op privé terrein. De duinen zijn verboden gebied.Vraag even toestemming voordat u een bunker gaat bekijken. Houdt u er ook rekening mee dat voor veel eigenaren de zondag een dag van rust is. Veroorzaak geen overlast.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Mia van den Berg / Stichting Bunkerbehoud
• Foto's: Jeroen Koppes (1), Mia van den Berg (2, 3, 4)