Stumbling Stones (Stolpersteine) ter nagedachtenis aan negen personen die hier allemaal op de Rudolfsplatz in de politie gevangen zaten en van hieruit naar verschillende locaties werden gedeporteerd. Niemand heeft het overleefd.
Het plaatsen van de stolpersteine voor de gevangenissite is ongebruikelijk: de door de kunstenaar gewenste locatie (zie hieronder) is op het adres waar het slachtoffer voor het laatst vrijwillig woonde.
Politie gevangenis 1938-1945. Hier werden gevangengezet en gedeporteerd:
* Goffredo Bonciani, geboren in 1922, gedeporteerd op 28 september 1944, Flossenbürg, Lengenfeld, vermoord op 26 februari 1945.
* Otto Weissberger, geboren 1872, gedeporteerd 21 mei 1943 Auschwitz, vermoord 19 juni 1943.
* Vasco Poggesi, geboren in 1922, gedeporteerd op 28 september 1944, Flossenbürg, 23 oktober 1944, Mauthausen, Gusen, vermoord op 4 februari 1945.
* Julius Faist, geboren 1889, gedeporteerd op 22 september 1944, Mauthausen, Gusen, vermoord op 30 november 1944.
* Margarethe Schallmoser, geboren in 1923, gedeporteerd op 6 februari 1943, Ravensbrück, vermoord op 22 mei 1944.
* Rafael Gomez-Rodriguez, geboren in 1918, gedeporteerd op 11 september 1941, Mauthausen, Gusen, vermoord op 1 februari 1942.
* Katharina Pfriemer née Klimitsch, geboren 1902, gedeporteerd 28 augustus 1943, Ravensbrück, vermoord 1944.
* Bozo Mikulandra, geboren in 1925, gedeporteerd op 11 oktober 1943, Dachau, 31 oktober 1943, Buchenwald, vermoord op 7 februari 1945.
* Wladimir Subota, geboren in 1924, gedeporteerd op 8 augustus 1942 in Dachau, vermoord op 12 februari 1945.
De redenen voor hun arrestaties en moorden werden niet altijd duidelijk vermeld, maar omvatten verzet, homoseksualiteit en het joodse 'ras'.
"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig om de slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme) te herdenken. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm koperen plaquettes die in de stoep zijn geplaatst voor de laatste vrijwillige residentie van (voornamelijk joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en overlijdensdatum. Door dit te doen, geeft Gunter Demnig elk slachtoffer een individueel monument. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmud: 'Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten.'
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!