Mamaj-heuvel - "Monumentaal Relief"

Het "Monumentaal Relief" is het zesde onderdeel van het immense monumentencomplex op de Mamaj Koergan (Mamaj-heuvel). Op deze muur zijn scenes van de laatste fase van de slag om Stalingrad afgebeeld en Sovjet soldaten die de overwinning op de indringers vieren. Ook is er een symbolische grafsteen met de volgende inscriptie:

"Hier werd op 9 mei 1950, op de dag van de overwinning van het Sovjet volk op fascistische Duitsland de capsule begraven, die een boodschap bevat van de veteranen en burgers van de helden stad aan de toekomstige generaties. het zou geopend moeten worden op 9 mei 2045, op de dag van de 100ste verjaardag van de overwinning op fascistisch Duitsland."

Mamaj Koergan:

De Mamaj-heuvel ("Hoogte 103.0" op militaire stafkaarten) was het hoogste punt in Stalingrad (nu: Volgograd) en daarmee een gewild doelwit van het Duitse 6de Leger tijdens de slag om Stalingrad. Op 13 september 1942 werd er voor het eerst om deze heuvel gevochten, die toen verdedigd werd door elementen van de Sovjet 62ste Leger. De Russen hadden de heuvel versterkt met loopgraven, bunkers, prikkeldraadversperringen en mijnenvelden. Toen de Duitsers de heuvel na hevige gevechten hadden veroverd, begonnen ze vanaf hier het centrum van de stad te beschieten. De Sovjet 13de Garde-geweer Divisie veroverde de heuvel terug op 16 september. De volgende dag bestond de divisie praktisch niet meer (bijna alle 10,000 manschappen van deze divisie hadden het leven gelaten of waren vermist).
De Duitsers vielen de heuvel soms wel 12 keer per dag aan, om vervolgens een hevige tegenaanval te ontvangen van de verdedigers. Mamaj-heuvel wisselde meerdere malen van eigenaar tijdens de slag. Op 27 september werd de hoogte voor de helft veroverd door het 6de Duitse Leger. De andere helft was nog in handen van de Sovjets. De verdedigers hielden het uit tot 26 januari 1943, toen het Sovjet winteroffensief de Duitsers definitief van de heuvel verjaagde.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Kaj Metz
• Foto's: Auke de Vlieger

< >