Deze Stolpersteine (ook wel Struikelstenen genoemd) herdenken:
* Moses Götz, geb. 1866, gedeporteerd 1942 naar Theresienstadt, vermoord 18 November 1942.
* Marie Götz geb. Apfelbaum 1875, gedeporteerd 1942 naar Theresienstadt, vermoord 10 April 1943.
* Franz Götz, geb. 1904, gedeporteerd 1941 naar Riga-Jungfernhof, vermist (waarschijnlijk dood).
* Käthe Raphael, geb. 1892, gedeporteerd 1941, vermoord in Riga-Jungfernhof.
* Theodor Hutzler, geb. 1899, gedeporteerd 1941 naar Riga, vermist (waarschijnlijk dood).
* Ludwig Erlich, geb. 1887, gedeporteerd 1942 naar Krasniczyn, vermoord 1 May 1942 Izbica.
* Therese Hutzler geb. Götz 1907, gedeporteerd 1941 naar Riga, vermoord March 1942.
* Sigmund Hutzler, geb. 1880, gedeporteerd 1942 naar Izbica, vermist (waarschijnlijk dood).
* Mali Hutzler geb. Springer 1879, gedeporteerd 1942 naar Izbica, vermist (waarschijnlijk dood).
* Ernst Gütermann, geb. 1872, gedeporteerd 1942, Theresienstadt, vermoord 31 May 1943.
* Adolf Dinkelspühler, geb. 1861, gedeporteerd 1942 to Theresienstadt, vermoord 22 September 1942.
Er is weinig informatie gevonden over deze bewoners van Theodorstraße 5. Op basis van namen, data en hoe de stolpersteïne geclusterd zijn, lijken sommige verwant.
Ze werden op verschillende tijdstippen en naar verschillende plaatsen gedeporteerd.
- 29 november 1941: Franz Götz, Käte Raphael, Theodor Hutzler en Therese Hutzler - op trein Da 32, die op 2 december 1941 in Riga aankwam.
- 24 maart 1942: Mali en Sigmund Hutzler - op trein Da36, die op 27 maart in Izbica aankwam met> 1000 andere gedeporteerden.
- 23 april 1942: Ludwig Ehrlich - naar Krasniczyn.
- 10 september 1942: Marie Götz, Moses Götz, Ernst Gütermann en Adolf Dinkelspühler - gedeporteerd met Transport II / 25, trein Da 512 van Nürnberg naar Theresienstadt, met ~ 1000 anderen.
"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes van 10x10 cm die in de stoep zijn geplaatst voor het laatste vrijwillige verblijf van (veelal Joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam, de geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en de overlijdensdatum van het slachtoffer. Hiermee geeft Gunter Demnig aan elk slachtoffer een individueel monument. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!