TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine Untere Talgasse 6

Stolperstein / Struikelsteen voor:

* Rudolf Koch, geboren 1918, gevangen sinds 1937 op grond van §175, preventieve hechtenis, 1940 Sachsenhausen, Flossenbürg, ongewild gecastreerd in 1941, vrijgelaten in 1942.

In Nürnberg (Neurenberg) legde de politie in de jaren dertig strenge beperkingen op aan homoseksuelen. Rudolf Koch werd in 1937 gearresteerd en veroordeeld op grond van "Gay Paragraaf 175" (§175). In 1940 werd hij naar Sachsenhausen gestuurd, daarna naar Flossenbürg, waar hij alleen kon vertrekken door in 1941 "vrijwillig" gecastreerd te worden. Hij was 23. Daarna werd hij vrijgelaten en overleefde hij de oorlog.

Sachsenhausen werd in 1936 gebouwd om het wereldbeeld van de SS weer te geven en om gevangenen aan de SS-macht te onderwerpen. De eerste gevangenen waren politieke tegenstanders van het nazisme. Vanaf 1938 waren onder meer gevangenen personen die raciaal of biologisch inferieur werden geacht, en tenslotte werden in 1939 burgers (inclusief krijgsgevangenen) uit bezette landen toegevoegd. Gevangenen stierven door honger, uitputting, ziekte, kou, experimenten, moorden en executies.

Flossenbürg begon als een kamp voor criminelen, van wie de zwaarste het kamp gedurende zijn hele bestaan ​​domineerde, zelfs toen andere soorten gevangenen werden toegevoegd. De nazi's beschouwden deze gevangenen als wegwerpbaar en dwongen hen om onder zware omstandigheden te werken ("vernietiging door arbeid"). Arbeiders ontgonnen eerst graniet voor nazi-monumenten en maakten vervolgens onderdelen voor Messerschmidt ME-109-vliegtuigen.

"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme). Stolpersteine ​​(struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes van 10x10 cm die in de stoep zijn geplaatst voor het laatste vrijwillige verblijf van (veelal Joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam, de geboortedatum en plaats (meestal een concentratiekamp) en de overlijdensdatum van het slachtoffer. Hiermee geeft Gunter Demnig aan elk slachtoffer een individueel monument. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)