- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Temporary Captain (Tijdelijk Kapitein)
- Eenheid:
- Special Operations Executive (SOE), British Government
- Toegekend op:
- 20 december 1945
Aanbeveling:
Capt Tunmer, lid van het 5ième Bureau van het Franse leger, hield zich tot aan de val van Frankrijk bezig met het saboteren van Duitse plannen en materiaal.
Na de Franse wapenstilstand in 1940 kwam hij in Engeland terug nadat hij een gevaarlijke reis door Frankrijk had gemaakt, ondanks een gebroken enkel.
Met toestemming van Generaal de Gaulle werkte hij meer dan een jaar op het hoofdkwartier terwijl hij zich voorbereidde op geheim werk in Frankrijk. Hij kreeg een andere indentiteit en werd vanaf 1 juni 1941 aangesteld in het Britse leger tot 20 juli 1945 toen zijn aanstelling werd ingetrokken.
Op 6 augustus1941 werd hij boven Frankrijk gedropt om contact te leggen met vrienden op het 5ième Bureau die nog invloed hadden in Vichy kringen om van hen bescherming te krijgen voor agenten die door onbezet Frankrijk reisden. Na een slechte landing, waarbij hij bewusteloos raakte en een been brak, werd hij door de Franse autoriteiten gevonden en overgebracht naar het gevangenisziekenhuis in Montlucon waaruit hij na twee dagen van ondervragingen door Vichy ambtenaren uiteindelijk werd ontslagen.
Hij hervatte zijn werk onmiddellijk, hij vond veilige onderkomens voor agenten en opslagplaatsen voor sabotagemateriaal. Hij zette een pendeldienst op tussen Parijs en Marseille met als tweeledig doel het vervoer van agenten en sabotagemateriaal tussen bezet en onbezet Frankrijk. Hij legde de grondslag voor een ontsnappingsroute waarvan het latere succes te danken was aan zijn pioniersarbeid.
De omstandigheden die leidden tot de arrestatie van sommige officieren die door Engeland waren gestuurd, brachten zijn activiteiten onder de aandacht van de Vichy autoriteiten. Hij ontsnapte naar Parijs waar hij zijn werk voortzette, in het bijzonder in het kader van zijn pendeldienst. Een van zijn medewerkers verraadde hem aan de Gestapo, hij werd op 7 juli 1942 gearresteerd en vastgezet in de gevangenis van Fresnes. Als straf voor zijn pogingen tot ontsnappen kwam hij in eenzame opsluiting en werd diverse malen gegeseld.
Op 14 januari 1944 werd hij overgebracht naar Compiègne maar ondanks vele maanden van gevangenschap en slechte behandeling bleef zijn geest ongebroken. Nadat hij tussenbeide was gekomen tussen de bewakers en een neger werd hij nogmaals geheel uitgekleed en hard afgeranseld. Op 26 januari 1944 besloten de Duitsers hem te deporteren naar een concentratiekanp in Duitsland.
Onderweg slaagde hij erin een gat te maken in de houten wand van de veewagon waar een man doorheen kon. Het gat werd ontdekt en een medegevangene wees hem als schuldige aan. Voor straf werd hij uitgekleed en geslagen en hoewel het januari was, werd hij drie dagen lang naakt opgesloten in een lege ijzeren wagon, zonder voedsel en in temperaturen beneden nul. Zijn kleren kreeg hij pas terug toen hij in concentratiekamp Buchenwald aankwam.
Zijn halsstarrige houding en een verdere ontsnappingspoging maakten zijn Nazi bewakers kwaad en hij werd overgeplaatst naar een strafkamp waar hij als gevolg van zijn behandeling een dubbele longontsteking en een nierontsteking opliep. De dokter in dit kamp was een Franse gevangene en hij regelde Tunmer's opname in een ziekenhuis waardoor zijn leven werd gered maar slechts 10 dagen voor zijn bevrijding sloeg de Nazi bewaker hem in zijn gezicht waardoor hij zijn neus brak. Gedurende zijn hele gevangenschap toonde Capt Tunmer de hoogste moed en minachting voor eigen veiligheid.
Gezien het dappere optreden van deze officier dat in overeenstemming was met de beste tradities van de strijdkrachten waarbij hij diende, de vastberadenheid waarmee hij alle taken uitvoerde die hem werden opgedragen, ongeacht het persoonlijke risico, zijn voortdurende weigering zijn lot te verzachten door toe te geven aan de vijand en de onbevreesde manier waarop hij bij diverse gelegenheden een doodvonnis riskeerde, wordt sterk aanbevolen hem te onderscheiden met het Military Cross.
Getekend: Colin Gubbins, Major-General. 1.10.45