Geboortedatum:

12 december 1901 (Nancy, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

3 februari 1951 (Mount Cameroon, Kameroen)

Nationaliteit:

Franse

In de zomer van 1940 stond hij in de voorhoede van degenen die weigerden zich over te geven. Door zijn situatie op te offeren, aarzelde hij geen seconde, toen hij negenendertig was, om zich bij het Kameroense Legioen aan te sluiten dat op campagne ging in Gabon.

Bij de 13e Demi-brigade van het Vreemdelingenlegioen (13e DBLE), waarmee hij in Gabon was geweest, diende hij toen als soldaat.

Toegewezen aan de Heavy Company nr. 3 (CL 3) en vervolgens aan de CL 2, onderscheidde hij zich in de strijd in Eritrea in maart en april 1941, in Keren en Massaoua en vervolgens in Syrië in juni 1941.

Op 3 juni 1942, tijdens een vliegtuigbombardement op Bir-Hakeim tijdens de Libische campagne, raakte hij gewond aan zijn arm en weigerde hij te worden geëvacueerd.

Op 8 juni, tijdens een gewelddadige tankaanval ondersteund door artillerie, nadat hij talrijke granaatscherven van 155 in de cirkel van zijn stuk had ontvangen en zijn hand verwondde, bleef hij zijn stuk serveren nadat hij was neergeschoten. positie. In de nacht van 10 op 11 juni, toen hij de stelling verliet en te voet probeerde een spervuur ​​van automatische wapens over te steken, raakte hij voor de derde keer gewond aan beide benen.

Gepromoveerd tot korporaal, leverde zijn bijzonder briljante gedrag hem het Bevrijdingskruis op uit de handen van generaal de Gaulle, in het Sofar-herstelcentrum in Syrië.

Na een herstel in Kameroen ging hij naar Londen, waar hij de eer opeiste om in Frankrijk te worden gedropt tijdens de eerste dagen van de operaties voor de bevrijding van het grondgebied. André Dammann werd in februari 1944 bevorderd tot adjudant en in april daarna tot tweede luitenant.

Toegewezen aan het Centraal Bureau voor Inlichtingen en Actie (BCRA), kreeg hij de taak om contact te onderhouden met de mannen van de Savoye Maquis, die de Duitsers al lang de toegang tot hun bergen hadden ontzegd. Luitenant Dammann, gedropt in juli 1944, nam deel aan hun actie. De bevrijding van de regio volbracht, nam hij deel aan de reformatie van het 27th Battalion of Alpine Hunters (27th BCA) in oktober 1944.

Vanaf november 1944 was hij actief betrokken bij de Alpencampagne. Na te hebben deelgenomen aan het schoonmaken van de rivieren Maurienne en Tarentaise, vond de wapenstilstand hem bij de Petit Saint-Bernard-pas.

Hij keerde terug naar het burgerleven, reservekapitein, en keerde begin 1946 terug naar Kameroen om er hout te kappen. Hij stichtte een huis in november 1946 en werd president van de U.F.A.C. voor Kameroen.

André Dammann kwam op 3 februari 1951 om het leven bij een vliegtuigongeluk op de berg Cameroon bij Douala. Hij is begraven in Chelles in Seine-et-Marne.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - André DAMMANN | L'Ordre de la Libération et son Musée