Geboortedatum:

27 juli 1905 (Petreto-Bicchisano, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

4 juni 1982 (Toulon, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse

Hij was ook van plan een militaire carrière te maken en, na de cursussen van het college van Autun gevolgd te hebben en die van de school van officieren van Saint-Maixent, dient hij in Noord-Afrika tijdens de campagne van Rif tot 1926.

Luitenant in 1930, koos hij voor de Gendarmerie.

Gepromoveerd tot kapitein, werd hij in 1936 uitgezonden naar Noord-Afrika, waar hij zich bevond ten tijde van de oorlogsverklaring in september 1939.

Hij accepteerde de nederlaag niet en nadat hij de oproep van generaal de Gaulle op 18 juni 1940 had gehoord, zocht hij naar een manier om te handelen.

In januari 1943, toen hij net was benoemd tot plaatsvervangend commandant van de Gendarmerie in Noord-Afrika, werd hij aangesteld om de commandant van Saule te vervangen aan het hoofd van een geheime missie (Pearl Harbor) in Corsica, met de Britse dienstenovereenkomst.

Hij vormde een Frans-Engels team waarin hij twee van zijn ouders inschreef. Hij is klaar om te vertrekken, maar omdat hij om gezondheidsredenen in het ziekenhuis is opgenomen, vertrekken zijn neven en een Engelse radio zonder hem. In maart 1943 nam Paulin Colonna d'Istria contact op met commandant Lejeune, verbindingsofficier tussen het kantoor van generaal Giraud en de Britse SOE, en vormde met hem een ​​tweede team met als missie het verenigen en coördineren van de bewegingen van het verzet op Corsica.

Op 4 april 1943 landde hij clandestien, via een Engelse onderzeeër, op de oostkust van Corsicaanse en, door de maquis en de bergen, voegde hij zich bij de Niolo-regio waar hij zijn voorlopige hoofdkwartier vestigde. Het vertrouwt op de Front National-beweging om de verschillende verzetsbewegingen, die zeer verdeeld zijn, te verenigen. De FN gaat in mei van 2.000 naar 9.000 leden. In september, op het moment van de bevrijding, zullen dat er 12.000 en meer zijn.

Parallel aan het werk van het verenigen van de bewegingen en het rekruteren van sluipschutters, gaat het uitrustingswerk door met veel moeilijkheden. De radioverbinding wordt tot stand gebracht met Noord-Afrika. Meer dan vijftig parachutespringvelden worden gesignaleerd en gesignaleerd. De wapens worden door de lucht en over zee ontvangen in een context van arrestaties en repressie. Gezocht door de Italianen, vaak ontdekt, soms zelfs achtervolgd, ontsnapt Paulin Colonna d'Istria aan arrestatie.

Op 9 juni 1943 vertrok hij toevallig met een Britse onderzeeër naar Algiers. Vergezeld door een radio-operator, Luc Le Fustec (alias Michel), brengt hij 3 weken later, in de nacht van 2 op 3 juli, terug naar Corsica, met de Casabianca-onderzeeër, 12 ton wapens en verschillende materialen. Hij trad toe tot het departementale comité van het Front National en organiseerde de voorbereidende strijd voor de landing die op 11 september 1943 in Ajaccio plaatsvond en die, met de opstand van het verzet, het grondgebied van Corsica bevrijdde.

De squadronleider Colonna d'Istria werd vervolgens door het Franse Comité voor Nationale Bevrijding (CFLN) ter beschikking gesteld van de prefect van Corsica voordat hij in november 1943 werd gedetacheerd bij het bevel van de Franse strijdkrachten in Groot-Brittannië en vervolgens Parijs binnenkwam met de 2e Pantserdivisie van generaal Leclerc op 25 augustus 1944.

Na de oorlog werd hij toegewezen aan het bevel van de gendarmerie in Algiers en vervolgens in Lyon. Gepromoveerd tot kolonel van de gendarmerie in 1947, daarna brigadegeneraal in 1956, voerde hij toen het bevel over de gendarmerie van de Franse strijdkrachten in Duitsland. RPF-kandidaat in 1951, werd hij verkozen tot plaatsvervanger voor Algiers, maar hij nam snel ontslag uit zijn mandaat.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Paulin COLONNA d'ISTRIA | L'Ordre de la Libération et son Musée