Geboortedatum:

3 februari 1912 (Morlaix, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

29 december 2005 (Caumont-l'Eventé, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse

Na zijn militaire dienst in 1934-1935 ging hij als reserve tweede luitenant naar de artillerieschool van Fontainebleau. Hij werd ingedeeld bij de 154th RA in Tournoux en werd vervolgens gedetacheerd bij de Air Observer School in Dinard.

Gewond op 13 juni 1940 tijdens de terugtrekking van de school, werd hij behandeld in het Vannes-ziekenhuis van waaruit hij ontsnapte om op 21 juni in Saint-Jean-de-Luz aan boord te gaan van een Poolse boot op weg naar Engeland.

Hij meldde zich op 1 juli in Liverpool aan bij de Vrije Franse Strijdkrachten onder de naam Conan.

Toegewezen als luitenant van de 13e Demi-brigade van het Vreemdelingenlegioen (13e DBLE), nam hij deel aan de Eritrese campagne. Daar had hij, gedetacheerd bij de Generale Staf van de Franse Oriëntbrigade, de leiding over de munitiebevoorradingsdienst tijdens operaties rond Keren van 12 tot 28 maart 1941.

Pierre Chateau-Jobert, alias Conan, nam vervolgens met het 1st Artillery Regiment FFL deel aan de campagnes van Syrië en Libië, waar hij op 11 februari 1942 gewond raakte.

Gepromoveerd tot kapitein in september 1942, vroeg hij om te dienen in de parachutisten.

In Engeland nam hij op 7 november 1943 het bevel over het 3rd Air Infantry Battalion (3rd BIA) dat onlangs in Noord-Afrika was gevormd en dat eind juli 1944 het 3rd Parachute Hunter Regiment (3rd RCP) werd.

De 3e RCP opereert in kleine eenheden op verschillende plaatsen in het nog steeds bezette Frankrijk: in Bretagne, in het centrum en in de regio van Lyon voor commando- en guerrilla-operaties ten behoeve van de maquis (80 hinderlagen, 46 sabotages en 45 invallen) ; voor deze operaties, die grotendeels bijdroegen aan het succes van de binnenvallende geallieerde legers, ontving de 3e RCP een onderscheiding in de Orde van het Leger.

Kapitein Conan onderscheidde zich tijdens deze operaties. In het bijzonder na een parachuteval in Saône-et-Loire, medio augustus 1944, als hoofd van de Harrods-missie, met als doel de RN 6 en 74 aan te vallen. Hij maakte contact met het lokale verzet door tussenkomst van André Jarrot (alias Goujon.) In Chapelle-sur-Laives, waar hij onder vijandelijk vuur een van zijn dodelijk gewonde officieren zoekt en terugbrengt onder de Duitsers.

In december 1944 werd hij bevorderd tot bataljonscommandant en droeg hij het bevel over het 3e RCP over aan luitenant-kolonel de Bollardière.

Pierre Chateau-Jobert richtte op 1 april 1945 het Military Parachuting School Centre in Lannion op. Bataljonscommandant aan het einde van de oorlog, in maart 1946 richtte hij het Pau-Idron Military Parachuting School Centre (CEPM) op.

Aan het hoofd van de Colonial Demi-Brigade de Commandos Parachutistes (DBCCP) in Indochina leidde hij van december 1947 tot juli 1948 talrijke luchtlandingsoperaties in Cambodja, Cochinchina en Annam.

In 1949 en 1950 diende hij als tweede bevelhebber van de 1e DBCCP in Vannes-Meucon en werd hij bevorderd tot luitenant-kolonel. Terug in Indochina voerde hij opnieuw het bevel over de DBCCP en de South Airborne Troops en werd hij tijdens operatie geparachuteerd in Tonkin en Zuid-Vietnam (1950-1952). In 1952 en 1953 nam hij het commando over van de 1e DBCCP in Vannes en werd hij benoemd tot auditor bij het Instituut voor Hogere Studies in Moslim Administratie.

Daarna diende hij bij de Generale Staf van de Land-, Maritieme- en Luchtmacht van Noord-Afrika in Algiers (1953-1955) voordat hij met de rang van kolonel in Constantine het bevel voerde over de 2e RCP die in Port Said en Port-Fouad werd gedropt tijdens de Frans-Britse expeditie naar Suez op 5 november 1956.

In 1957 voerde Pierre Chateau-Jobert in Bayonne het bevel over de Koloniale Parachutistenbrigade (BPC), die in december 1958 de Overzeese Parachutistenbrigade werd. In mei 1958 steunde hij de beweging ten gunste van het behoud van Frans Algerije.

Auditor van de 12e zitting van het Institut des Hautes Etudes de Défense Nationale en van het Centre for Advanced Military Studies (1959-1960), in maart 1961 werd hij toegewezen aan Niger om het bevel over de troepen in West-Niger te voeren.

Op 22 april 1961, ter gelegenheid van de putsch die in Algiers werd gelanceerd, betuigde hij zijn steun voor het behoud van Frans Algerije; hij werd veroordeeld tot enkele maanden arrestatie in het fort. In oktober werd hij toegewezen aan de staf van de maritieme prefect van Cherbourg. In januari 1962 ging hij clandestien naar Algerije om het bevel over de OAS van Oost-Algerije op zich te nemen. Sinds de onafhankelijkheid van Algerije leeft hij al zeven jaar ondergedoken in Frankrijk en in het buitenland en werd hij in 1965 bij verstek ter dood veroordeeld door de Staatsveiligheidsrechtbank.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Pierre CHATEAU-JOBERT | L'Ordre de la Libération et son Musée