Geboortedatum:

21 februari 1867 (Neustadt, Magdeburg, Duitse Rijk)

Overlijdensdatum:

1 maart 1946 (Hubertusburg, Duitsland)

Nationaliteit:

Duitse

Richard was de oudste van vier kinderen van de Pruisische luitenant-kolonel Otto von Keizer (1842–1907) en zijn vrouw Hermine, geboren Gresser (* 1844). Zijn zus Paula (* 1868) was getrouwd met Julius Helmentag († 1908), de districtsbestuurder van het district Sulingen.

Militaire loopbaan:
Na een bezoek aan het cadettenkorps werd Keizer op 22 maart 1887 als tweede luitenant overgeplaatst naar het 3e Boven-Silezische Infanterieregiment nr. 62 van het Pruisische leger in Cosel. Van begin februari 1891 tot eind november 1892 diende hij in het fusilierregiment "Prins Heinrich van Pruisen" (Brandenburg) nr. 35, werd vervolgens overgeplaatst naar het infanterieregiment "von Borcke" (4e Pommeren) nr. 21 tot Thorn en schoof medio september 1894 op tot eerste luitenant. Onder positie à la suite van zijn regiment, werd hij op 22 maart 1895 toegewezen aan het cadettenhuis in Bensberg. Met de overplaatsing naar het hoofdkadetteninstituut werd Keizer op 1 oktober 1896 overgeplaatst naar het kadettencorps.

Eind oktober 1898 nam Keizer ontslag uit het leger, werd overgeplaatst naar de marine-infanterie en ging met zijn patent op 1 november 1898 in dienst als eerste luitenant bij het 2nd Sea Battalion. Hij stond onder bevel van het kabinet van half april 1899 tot eind februari 1900 aan boord van het opleidingsschip Gneisenau en nam vervolgens deel aan de onderdrukking van de Boxer-opstand in China. Op 23 juli 1901 werd hij benoemd tot compagniescommandant en ontving hij de Orde van de Kroon, Klasse IV met Zwaarden, voor zijn werk bij kabinetsbesluit van 10 oktober 1901.

Op 30 september 1901 nam Keizer ontslag in het Pruisische leger, werd voor het eerst samengevoegd tot het infanterieregiment "Graf Bose" (1e Thüringer) nr. 31 en op 27 januari 1902, toen hij werd benoemd tot chef van de 5e compagnie. Zijn compagnie won in de daaropvolgende jaren driemaal het keizersbadge, waarvoor hij de Orde van de Rode Adelaar, klasse IV met kroon ontving. Van half februari 1906 tot eind maart 1911 was hij compagniescommandant bij de Hauptkadettenanstalt, daarna diende hij tot half november 1912 in dezelfde hoedanigheid bij het 9e Badense Infanterie Regiment 170 in Offenburg. Daarna werd Keizer gepromoveerd tot majoor in het infanterieregiment "von Goeben" (2de Rheinisches) nr. 28 en maakte in maart 1913 deel uit van de regimentsstaf.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hij benoemd tot bataljonscommandant in Landwehr Infantry Regiment No. 65, dat deel uitmaakte van de bemanning van Metz Fortress. Hij nam deel aan de slag bij Conflans en de Zernierung von Verdun en keerde eind januari 1916 terug als commandant van het 1e bataljon naar het infanterieregiment "von Goeben" (2e Rheinisches) nr. 28, dat toen nog bestond. in positiegevechten op de Aisne lagen. Eind juli 1916 moest hij wegens ziekte zijn bevel opgeven en een maand later, na zijn herstel, werd hij commandant van Reserve Infantry Regiment No. 91. Vervolgens leidde hij zijn eenheid in de verdedigingsgevechten in april / mei. nabij Arras en in de zomer en herfst van 1917 in Vlaanderen. Begin februari 1918 stapte zijn regiment over naar het nieuw gevormde 17e leger en bereidde zich voor op het Duitse lenteoffensief. Keizer werd eind deze maand gepromoveerd tot luitenant-kolonel. Aan het begin van het offensief leidde hij zijn regiment bij Pintheville eind maart 1918 en was hij in staat om de zwaar bedrade en strategisch belangrijke Ervillers te veroveren in een nachtstrijd. Een grote hoeveelheid wapens en materiaal kan worden buitgemaakt. Hij nam ook deel aan de verovering van Noreuil. Voor deze prestaties ontving Keizer op 21 april 1918 op voorstel van zijn overste generaal Von Petersdorff de order Pour le Mérite.

Nadat het offensief was gestaakt en de gevechten tussen Arras en Albert, werkte Keizer eind augustus 1918 in de slag om Monchy-Bapaume en keerde daarna terug naar de Siegfried-stelling. Dit werd gevolgd door verdedigingsgevechten tussen het Deûle-kanaal en de Schelde. Eind oktober 1918 moest hij wegens ziekte het regiment opgeven en naar huis terugkeren. Keizer maakte daar het einde van de oorlog mee en werd bij gebrek aan hoge officieren voor een maand commandant van Koblenz. Daarna nam hij zijn regiment weer over, dat hij van 18 tot 22 december 1918 in Göttingen demobiliseerde. Met de ontbinding van de vereniging werd hij beschikbaar voor het Algemeen Commando van het VIIIe Legerkorps, leidde de demobilisatie van het 9e Rijnlandse Infanterieregiment nr. 160 als commandant en trad toe tot de staf van het 20e Reichswehr Infanterie Regiment in oktober 1919 Keizer was commandant van Braunschweig op 30 januari 1920 tot hij op 30 september 1920 met pensioen ging en de status van kolonel kreeg.
Omdat de Entente Keizer als oorlogsmisdadiger beschouwde, werd hij gearresteerd op basis van de bepalingen van het Vredesverdrag van Versailles, maar op borgtocht vrijgelaten en het onderzoek tegen hem stopte na ongeveer vijf jaar. De Fransen veroordeelden Keizer bij verstek ter dood.

Ter gelegenheid van de zogenaamde Tannenbergdag kreeg hij op 27 augustus 1939 het karakter van generaal-majoor.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:

Eerste Wereldoorlog (1914-1918)

Rang:

Oberstleutnant

Eenheid:

Kommandeur, Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 91, 2. Garde-Reservedivision

Toegekend op:

21 april 1918

De onderscheiding werd uitgereikt voor "Operatie Michael", meer bepaald voor de slag om Bapaume op 24 en 25 maart 1918. Luitenant-kolonel von Keizer en zijn regiment slaagden erin om Ervillers 's nachts te bestormen, het belangrijkste punt van de laatste vijandelijke stelling in de Arras. -Bapaume lijn.

Periode:

Eerste Wereldoorlog (1914-1918)

Rang:

Major

Eenheid:

Kommandeur, I./ Infanterie-Regiment „von Goeben“ (2. Rheinisches) Nr. 28

Periode:

Eerste Wereldoorlog (1914-1918)

Rang:

Major

Eenheid:

Bataillonskommandeur, Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 65

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Premierlieutenant

Eenheid:

II. Seebataillon, Marineinfanterie

Toegekend op:

10 oktober 1901

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Hauptmann

Eenheid:

Chef, 5./ Infanterie-Regiment „Graf Bose“ (1. Thüringisches) Nr. 31

Toegekend op:

1904

• Dermot Bradley (Hrsg.): Die Generale des Heeres 1921–1945. Die militärischen Werdegänge der Generale, sowie der Ärzte, Veterinäre, Intendanten, Richter und Ministerialbeamten im Generalsrang. Band 6: Hochbaum–Klutmann. Biblio Verlag, Bissendorf 2002, ISBN 3-7648-2582-0, S. 408–409 - Verleihungen des "Pour le M�rite" an der Westfront