TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Keathley, George Dennis

Geboortedatum:
10 maart 1917 (Olney/Texas, Verenigde Staten)
Overlijdensdatum:
14 september 1944 (Mt. Altuzzo, provincie Florence, Italië)
Begraven op:
Amerikaanse Begraafplaats en Monument Florence
Vak: D. Rij: 11. Graf: 26.
Nationaliteit:
Amerikaanse

Biografie

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Staff Sergeant (Sergeant-majoor)
Eenheid:
Company B, 1st Battalion, 338th Infantry Regiment, 85th Infantry Division "Custer Division", U.S. Army
Toegekend op:
29 maart 1945
"Wegens opvallende moed en onverschrokkenheid met meer dan buitengewone plichtsbetrachting met gevaar voor eigen leven in actie op de westelijke helling van de berg Altuzzo in Italië. Na bittere gevechten was zijn compagnie opgerukt tot binnen 50 meter van zijn doel waar die werd opgehouden door intensief vuur van sluipschutters, mitrailleurs, handwapens en mortieren. De vijand zette drie wanhopige tegenaanvallen in om hun vorige posities te heroveren, maar alle drie werden met zware verliezen aan beide zijden afgeslagen. Alle officieren en onderofficieren van het 2de en 3de peloton van Compagnie B waren gevallen en S/Sgt. Keathley, gids van het 1ste peloton, klom op en nam het bevel over het 2de en 3de peloton, gereduceerd tot 20 man op zich. De overblijvenden van beide pelotons hadden gevaarlijk weinig munitie over dus kroop S/Sgt. Keathley, onder moorddadig vuur van handwapens en mortieren van de ene gewonde naar de andere, nam hun munitie over en verleende hen eerste hulp. Hij ging toen bij iedere man van beide pelotons langs, deelde de kostbare munitie uit die hij van de doden en gewonden had afgenomen en sprak ze moed in. De vijand zette toen de vierde tegenaanval in met twee compagnieën. In een felle bestorming vielen ze van voren en van beide flanken aan, handgranaten werpend, automatische wapens vurend en ondersteund door een zwaar spervuur van mortieren. De tegenaanval van de vijand was zo sterk dat de compagnie als verloren werd beschouwd. De restanten van het 2de en 3de peloton wendden zich nu tot S/Sgt. Keathley voor leiding. Hij gaf zijn orders duidelijk en vastberaden en de mannen volgden die op met alles wat ze hadden. Keer op keer probeerde de vijand een wig te drijven in S/Sgt. Keathley's positie en elke keer werden ze met zware verliezen teruggeslagen. Plotseling ontplofte er een vijandelijke handgranaat vlak bij S/Sgt. Keathley die een dodelijke wond veroorzaakte in zijn linkerzij. De vijand uitdagend stond hij op, nam zijn linkerhand van zijn wond weg om zijn geweer te ondersteunen, vuurde op een aanvallende soldaat en doodde hem en bleef bevelen naar zijn mannen schreeuwen. Zijn heldhaftighe en moedige acties inspireerden zijn mannen zodanig dat zij met ongeëvenaarde vastberadenheid en felheid doorvochten. Vijftien minuten lang bleef S/Sgt. Keathley zijn mannen aanvoeren en zijn geweer nauwkeurig afvuren. Hij had dekking kunnen zoeken om misschien zijn leven te redden maar hij verkoos een voorbeeld te zijn voor zijn mannen en al het mogelijke te doen om zijn positie te behouden. Uiteindelijk dwong eigen artillerievuur de vijand zich terug te trekken, vele doden of zwaar gewonden achterlatend. S/Sgt. Keathley stierf even later. Waren zijn onverwoestbare moed en unieke heldendom er niet geweest, dan waren de restanten van drie pelotons infanterie vermoedelijk door de overweldigende vijandelijke troepen uitgeroeid. Zijn acties pasten binnen de hoogste tradities van de strijdkrachten."

Posthuum toegekend.
Medal of Honor - Army (MoH)

Bronnen

  • Foto 1: E.D. Cameron (CC Attribution Share Alike 4.0)
  • Foto 2: Lennard Bolijn
  • - Jordan, Kenneth N., Yesterday’s Heroes – 433 men of World War II awarded the Medal of Honor 1941-1945, Schiffer Publishing Ltd., USA, 1996
    - Schultz, P., The 85th Infantry Division in World War II, The Battery Press, Nashville, USA, 1980