William Adolf "Wim" Bronkhorst werd op 1 mei 1939 gemobiliseerd voor het Nederlandse leger. Als soldaat (g.d) werd hij ingedeeld bij de 2e Compagnie, IIe Bataljon van het Regiment Kustartillerie (RKA).
Tijdens de meidagen in 1940 en de Duitse inval, zat Wim gestationeerd op het Fort aan de Hoek van Holland. Tijdens een van zijn patrouilles buiten het Fort begonnen de gevechten in de buurt van het Fort met de Duitse legereenheden. In een van zijn herinneringen met familie leden, had Wim het ook over zogenaamd eigen vuur met Nederlandse soldaten nabij, dit mogelijk door de verwarring die ontstaan was in de situatie.
Op 15 juli 1940 werd Wim collectief ontslagen uit dienst van het Nederlandse leger dit i.v.m. de capitulatie van Nederland. Maar hij bleef officieel tot 1 oktober 1954 in dienst (met status groot verlof).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook Wim onder om o.a. werkstelling in Duitsland te vermijden. Hij werd tijdens een razzia in de oorlog opgepakt en verbleef enige tijd als gevangene in het "Oranje Hotel" (op basis van verbale informatie vermoedelijk eind '43 begin '44) te Scheveningen. Tevens werd een familielid van Wim tijdens een razzia doodgeschoten.
Na de Tweede Wereldoorlog bleef Wim actief als oud veteraan en hielp hij o.a. mee met het oprichten van het monument Monument Heer 50 jaar bevrijd, te Heer, Maastricht. Dit ter ere van kapitein H. F. Hoppe (E company, 117th R.I,, 30th Old Hickory Division) die Heer op 13 September 1944 bevrijden. Het monument werd onthuld door de zoon van H. F. Hoppe op 13 September 1994. Aan de achterzijde van het monument staat de handtekening van de mensen die betrokken waren inclusief Wim Bronkhorst.
Tevens was hij nauw betrokken bij de herdenkingen bij het Monument Vlaamse Verzetsstrijders.
Ook op zijn oude dag (80+) bleef hij een actief bestuurslid en ging soms schieten met oud veteranen en tot zijn groot genoegen deed hij dat op oude leeftijd nog steeds met een grote nauwkeurigheid, totdat zijn ziekte dit helaas niet meer toe liet.
Na de oorlog sprak hij maar zeldzaam over de gebeurtenissen tijdens de oorlog. Wel heeft hij verteld dat hij in verzet heeft gezeten. Zeer waarschijnlijk werkzaam voor de illegale pers; dit verklaart mogelijk de gevangenisstraf in het Oranje Hotel.
In 2005 overleed Wim te Maastricht aan de gevolgen van kanker. Wim ligt samen met zijn vrouw begraven op de algemene begraafplaats in Heer, Maastricht.
Zijn naam is opgenomen in het Digitaal Namenmonument Oranjehotel.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!