Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lance-Sergeant

Eenheid:

2nd Battalion Camerons, 4 Indian Division

Toegekend op:

9 november 1944

Aanbeveling:
COCKBURN en TOWERS werden in juni 1942 in Noord-Afrika gevangen genomen ten tijde van de wapenstilstand en gevangen gezet in Montunaro (Kamp 70).
Nadat de Duitsers het kamp hadden overgenomen begonnen diverse krijgsgevangenen waaronder Cockburn en Towers een tunnel te graven. Hoewel ze hem niet konden afmaken verborgern zes gevangenen zich onder dekking van een corveeploeg in de tunnel en hun metgezellen camoufleerden de ingang. De volgende dag kwamen ze tevoorschijn en ontdekten dat alle gevangenen waren afgevoerd en er geen bewakers waren. Buiten het kamp splitsten ze zich in drie groepen. Cockburn en Towers gingen naar Rapugno waar ze tot april 1944 bleven. In die periode deden ze diverse pogingen om in Geallieerde handen te komen. In april 1944, nadat ze zelf hun weg naar Penne hadden gevonden, sloten ze zich bij een groep aan maar die werd op de Maiella door een Duitse patrouille uiteen gejaagd en Cockburn en Towers werden gevangen genomen. Terwijl de R.A.F. de weg tussen Penne en S. Andrea beschoot, ging Towers er vandoor en maakte drie dagen later bij Castelleone contact met Britse troepen. Tijdens een andere aanval door de R.A.F. ontsnapte Cockburn uit Giullanova en bereikte op 15 juni 1944 de Geallieerde linie bij Guardia Vomano.

Deze aanbeveling was er een uit een serie die vooraf werd gegaan door deze tekst:
1) Na de wapenstilstand in Italië verbood de Oudste Britse Officier krijgsgevangenen te ontsnappen en zette gewapende Britse wachtposten in ter ondersteuning van de Italiaanse bewakers. Hij verklaarde dat wanneer de Duitsers het kamp naderden de krijgsgevangenen het kamp uit zouden marcheren en zich verspreiden in groepen van 50 terwijl de Italianen de Duitsers tegenhielden.
Op 15 en 16 september deserteerden de Italiaanse bewakers en de situatie in het kamp werd wat chaotisch. Een aantal gevangenen ontsnapte omdat de Oudste Britse Officier hen had gezegd dat ontsnappen niet langer een halsmisdaad was maar de meerderheid bleef achter en ontsnapte later door uit treinen te springen die hen naar Duitsland vervoerden.
2) Ik beveel de volgende personen aan voor de genoemde onderscheidingen, korte bijzonderheden worden vermeld in de bijlagen bij hun namen.