TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Evans, Ernest Edwin "Chief"

Geboortedatum:
13 augustus 1908 (Pawnee/Oklahoma, Verenigde Staten)
Overlijdensdatum:
26 oktober 1944 (voor de kust van Samar, Filipijnen)
Vermeld op:
Amerikaanse Begraafplaats en Monument Manila
Nationaliteit:
Amerikaanse

Biografie

Evans E. Evans was van Indiaanse afkomst (Native American), half Cherokee en een kwart Creek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij commandant van de torpedobootjager USS Alden (DD-211) en later werd hij de enige kapitein van de torpedobootjager USS Johnston (DD-211) van de Fletcherklasse.
De USS Johnston (DD-557) zonk op 25 oktober 1944 tijdens de slag van Samur in de Golf van Leyte. De bevelhebbende commandant van de USS Johnson Luitenant-ter-Zee 1e Klasse Ernest E. Evans, die tijdens de gevechten ernstig was gewond, kon de torpedobootjager tijdig verlaten maar er is van hem nooit meer iets vernomen.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
Eenheid:
U.S.S. Johnston (DD-557), U.S. Navy
Voor verdienstelijke verrichtingen in een actie tegen een Japanse onderzeeër op 16 mei 1944.

Aanbeveling niet beschikbaar.
Bronze Star  Medal (BSM)
Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
Eenheid:
U.S.S. Johnston (DD-557), Task Unit 77.4.3 (Taffy III), U.S. Navy
"Wegens opvallende moed en dapperheid met gevaar voor eigen leven en meer dan buitengewone plichtsbetrachting als bevelvoerend officier van de U.S.S. Johnston in actie tegen kapitale eenheden van de vijandelijke Japanse vloot tijdens de slag bij Samar op 25 oktober 1944. Hij was de eerste die een rookgordijn legde en het vuur opende toen een vijandelijke strijdmacht, veel groter en sterker in aantal, vuurkracht en bepantsering snel naderbij kwam. Cdr Evans leidde moedig de krachtige salvo’s af van de licht bewapende en bepantserde carriers die hij beschermde en lanceerde zijn eerste salvo torpedo’s toen de Johnston onder dekkend Japans granaatvuur kwam te liggen. Niet afgeschrikt door de schade veroorzaakt door het zware vuur, voegde hij zich zonder aarzelen bij de anderen van zijn groep om vuursteun te leveren tijdens de volgende torpedo aanvallen op de Japanners; hij was de vijand steeds te slim af door voortdurend zijn schip tussen de vijandelijke eenheden en de eigen carriers te manoeuvreren, ondanks het ernstige verlies van machinevermogen en de verbinding met de stuurstand op het achterdek. Hij verplaatste zijn commandopost naar achteren, schreeuwde door een open luik bevelen naar de mannen die het roer met de hand bedienden en vocht verwoed door totdat de Johnston, brandend en schuddend na een dodelijke treffer, na drie uur felle strijd gestopt in het water kwam te liggen. Cdr. Evans, die al vroeg tijdens het treffen ernstig gewond raakte, droeg met zijn onverwoestbare moed en professionele vaardigheden wezenlijk bij aan het terug drijven van de vijand tijdens een kritieke fase van de actie. Zijn dappere strijdlust tijdens dit historische gevecht zal als inspiratie dienen voor allen die onder hem dienden."

Datum toekenning niet bekend.
Medal of Honor - Navy/Marine Corps (MoH)
Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
Eenheid:
U.S.S. Johnston (DD-557), Task Unit 77.4.3 (Taffy III), U.S. Navy
Purple Heart

Bronnen

  • Foto: Home of Heroes
  • - Jordan, Kenneth N., Yesterday’s Heroes – 433 men of World War II awarded the Medal of Honor 1941-1945, Schiffer Publishing Ltd., USA, 1996
    - Breuer, W.B., Retaking the Philippines - America's Return to Corregidor and Bataan: October 1944-March 1945, St. Martin’s Press, New York, U.S.A., 1986
    - American Battle Monuments Commission
    - The Battle Off Samar