- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Private (Soldaat)
- Eenheid:
- British Battalion, 15th Indian Infantry Brigade, 11th Indian Infantry Division, British Indian Army
- Toegekend op:
- 4 januari 1946
Aanbeveling:
De soldaten Smith en Brown werden beiden na de val van Singapore met de rest van de eenheid gevangen genomen, geïnterneerd in het krijgsgevangenenkamp Changi en deden tot maart 1943 slavenarbeid. Daarna werden ze met een detachement van 600 Britse krijgsgevangenen tewerk gesteld aan de Burma spoorweg.
Ze leden beiden aan veel van de ziekten die onder de krijgsgevangenen heersten vanwege de slechte omstandigheden rond de spoorweg, nl malaria, oerwoudzweren, dysenterie en beri-beri en ondergingen aanzienlijke mishandelingen door hun Japanse en Koreaanse bewakers.
Verzwakt als ze waren door ziekte, ondervoeding en het uiterst zware werk en in de veronderstelling dat de Thaise burgers vijandig waren, achtten veel krijgsgevangene ontsnappen onmogelijk. Soldaat Brown was er echter van overtuigd dat de Thais vriendschappelijk waren en besloot bij de eerste gelegenheid te ontsnappen. Hij vond een voorstander van zijn plan in soldaat Smith die dat idee al langer koesterde. Samen probeerden ze andere krijgsgevangenen over te halen met hen te ontsnappen maar elke keer werd dat resoluut geweigerd.
In december 1944 zaten Brown en Smith in kamp Hnong Pladuk en op een dag kregen ze door een vals luchtalarm de kans waar ze op hadden gewacht. Er heerste al chaos in het kamp na een echte luchtaanval de dag ervoor en ze hadden geen moeite zich bij een werkploeg aan te sluiten die in een verlaten deel van het kamp aan het werk ging.
Zo gauw ze zich onbespied waanden verlieten ze de groep en vluchtten de jungle in.
Soldaat Brown's overtuiging dat de Thais vriendschappelijk zouden zijn bleek al spoedig waar te zijn en vanaf dat moment was hun ontsnapping betrekkelijk eenvoudig.
Soldaten Brown en Smith brachten waardevolle informatie mee terug en gezien dit en de geest en het initiatief dat ze toonden ondanks grote ontmoediging en ondanks dat ze door ziekte verzwakt waren wordt geadviseerd hen beide te onderscheiden met een Mention in Dispatches.