- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Commander (Kapitein-Luitenant-ter-Zee)
- Eenheid:
- U.S.S. Walke (DD-723), U.S. Navy
"Wegens opvallende moed en overschrokkenheid en meer dan buitengewone plichtsbetrachting met gevaar voor eigen leven als bevelvoerend officier van de U.S.S. Walke tijdens een missie ter ondersteuning van mijnenveegoperaties om de zee te zuiveren voor de aankomst van onze zware oppervlakteschepen en landingseenheden ter voorbereiding op de invasie van de Golf van Lingayen op Luzon in de Philippijnen op 6 januari 1945. Toen vier Japanse zelfmoordvliegtuigen werden ontdekt die laag over land aanvlogen om gezamenlijk aan te vallen, nam Comdr. Davis, handelend zonder vuursteun van andere oppervlakteschepen, moedig zijn plaats in op de open brugvleugel en gaf zijn vuurleiding aanwijzingen het voorste vliegtuig in het vizier te nemen en het vuur te openen. Terwijl het eerste vliegtuig onder het moordende vuur van de Walke in zee stortte en het tweede raakte toen het rakelings over de brug scheerde en aan bakboord in zee stortte, bleef hij oplettend en zonder vrees in het pad van het derde vliegtuig dat snel neerdook en zich op de achterzijde van de brug stortte. Toen het vliegtuig insloeg raakte hij ernstig gewond, doordrenkt met benzine en stond hij onmiddellijk in brand. Hij stuurde de Walke midden in de wrakstukken, moedigde zijn mannen aan tot heldhaftige inspanningen, spoorde zijn officieren en manschappen aan het schip te behouden en terwijl hij nog overeind stond zag hij hoe de salvo's van zijn kanonnen de vierde zelfmoord bommenwerper vernietigden. Pas toen de branden onder controle waren en de veiligheid van het schip verzekerd was, liet hij zich omlaag brengen. Comdr. Davis, die enkele uren later aan zijn verwondingen bezweek, versterkte met zijn voorbeeld van moed en resolute zelf-opoffering de strijdlust van zijn mannen om vastberaden een vitale missie te voltooien. Hij offerde dapper zijn leven in dienst van zijn land."
Posthuum toegekend, datum niet bekend