- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Technical Sergeant (Sergeant)
- Eenheid:
- Company M, 141st Infantry Regiment, 36th Infantry Division "Arrowhead", U.S. Army
- Toegekend op:
- 1 juli 1945
"Aan het hoofd van een sectie zware mitrailleurs, ondersteund door een peloton van Company K, betrok hij op 24 oktober 1944 een stelling bij Heuvel 623 ten oosten van Belmont sur Buttant met de opdracht de rechterflank van het 3de bataljon te dekken en de acties ervan te ondersteunen. T/Sgt. Coolidge ging met een sergeant van Company K vooruit om posities te verkennen voor de vuurleiding van de lichte en zware mitrailleurs. In het bos stuitten ze op een vijandelijke troepenmacht waarvan de grootte geschat werd op een compagnie infanterie. T/Sgt. Coolidge, in een poging de Duitsers te overbluffen met een vertoon van zekerheid en brutaliteit, riep ze aan zich over te geven waarop de vijand het vuur opende. Met zijn karabijn verwondde T/Sgt twee van hen. Omdat er bij de groep geen offiicieren aanwezig waren, nam T/Sgt. Coolidge onmiddellijk het commando op zich. Veel van de mannen waren pas aangekomen als versterking en dit was hun eerste ervaring onder vuur. T/Sgt. Coolidge die zich niets aantrok van het vijandelijke vuur dat van korte afstand werd afgegeven, wandelde door de stelling, kalmeerde en bemoedigde zijn mannen en leidde hun vuur. De aanval werd afgeslagen. Gedurende 25 en 26 oktober deed de vijand geregeld aanvallen op de stelling van deze strijdgroep maar die werden allemaal afgeslagen dankzij T/Sgt. Coolidge´s kundige leiding. Op 27 oktober deed Duitse infanterie, gesteund door twee tanks, een vastberaden aanval op de stelling. Het gebied werd bestookt door vijandelijke kleine wapens, mitrailleurs en tanks. T-Sgt. Coolidge bewapende zich met een bazooka en werkte zich tot op minder dan 25 meter van de tanks. Zijn bazooka weigerde en hij gooide hem weg. Hij bemachtigde alle handgranaten die hij kon dragen, kroop naar voren en bracht de oprukkende vijand zware verliezen toe. Uiteindelijk werd het duidelijk dat de vijand, in aantal veel sterker en gesteund door tanks, de stelling onder de voet zou lopen. Met vertoon van grote koelbloedigheid en moed leidde T-Sgt. Coolidge een geordende terugtocht en was zelf de laatse die de stelling verliet. De missie van deze strijdgroep werd in vier dagen van voortdurende gevechten tegen een getalsmatig sterkere vijand in kou, regen en dichte bossen volbracht dankzij T/Sgt. Coolidge´s heldhaftige en uitmuntende leiding."