- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Sergeant
- Eenheid:
- 7th Infantry Regiment, 3rd Infantry Division "The Rock of the Marne", U.S. Army
- Toegekend op:
- 15 maart 1945
"Wegens opvallende moed en onverschrokkenheid en meer dan buitengewone plichtsbetrachting met gevaar voor eigen leven. Op15 augustus 1944 voerde Sgt. Connor tijdens de landingen in zuid Frankrijk energiek en vastberaden zijn peloton aan bij het verdrijven van een in vuurkracht en aantal oppermachtige vijand uit stevig verschanste stellingen bij Kaap Cavalaire, hief een ernstige vijandelijke bedreiging voor zijn divisie op en verzekerde daarmee een veilige en ononderbroken landing voor de enorme hoeveelheden mannen en materiaal die na hem kwamen. Zijn patrouille landde op Red Beach met de opdracht, de zwaar versterkte vijandelijke stellingen op Kaap Cavalaire met de grootste spoed te vernietigen. Vanaf het schiereiland had de vijand een uitstekend overzicht en vormde een ernstige bedreiging voor de enorme landingsoperatie die aan de gang was. Hoewel hij tegen de grond werd geslagen en ernstig gewond in zijn nek door een hangende mijn die zijn luitenant doodde, weigerde Sgt. Connor medische hulp en droeg bij wijze van spreken met alleen zijn geestkracht het peloton over enkele duizenden meters met mijnen bezaaid strand onder intens vuur van mortieren, 20 mm Flak kanonnen, mitrailleurs en sluipschutters. Op weg naar de kaap schoot hij zelf twee sluipschutters neer. De pelotonssergeant werd gedood en Sgt. Connor werd pelotonsleider. Toen hij een tweede verwonding opliep aan zijn schouder en rug, weigerde hij weer medische hulp, daarbij vastberadenheid tonend om door te gaan todat hij daar lichamelijk niet meer toe in staat was. Hij stelde de aarzelende mannen van zijn uitgedunde peloton gerust en spoorde hen aan, verder voorwaarts te gaan onder vrijwel ondringbaar mortiervuur. Nogmaals de dringende noodzaak van hun missie herhalend, stuurde hij zijn mannen naar een groep gebouwen, dicht bezet met sluipschutters en mitrailleurs. Hier raakte hij voor de derde maal ernstig gewond, ditmaal aan zijn been. Nog steeds vastberaden om door te gaan, droeg hij het commando pas over toen uit zijn pogingen bleek dat hij lichamelijk niet meer in staat was te staan. Niettemin gaf hij vanuit zijn liggende positie nog bevelen en gaf zijn mannen aanwijzingen bij hun aanval op de vijand. Bezield door Sgt. Connor's stugge vastberadenheid omsingelde het peloton, uitgedund tot minder dan een derde van de oorspronkelijk 36 man de vijand en bestormde hem zo furieus dat er zeven werden gedood, 40 gevangen genomen, drie mitrailleurs en veel andere materiaal werd veroverd; het peloton bereikte al de aangewezen doelen en volbracht zijn missie met succes. Met zijn herhaalde voorbeelden van vasthoudendheid en tomeloze vechtlust droeg Sgt. Connor zijn heldenmoed over op zijn mannen zodat zij tot een niet te stoppen gevechtsteam werden."
Medal of Honor - Army (MoH)
