TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Gijswijt, Pieter "Peter"

Geboortedatum:
24 mei 1917 (Amsterdam, Nederland)
Overlijdensdatum:
11 april 1988 (Amsterdam, Nederland)
Nationaliteit:
Nederlandse

Biografie

De ervaringen die hij met rollend materieel opdeed in de oorlog leidde tot zijn latere succesvolle carrière als nestor van de autosport en eerste antislipscholen In Nederland.

Peter Gijswijt Sr. Nestor Nederlandse antislipscholen en racescholen.

"Beginnen met de antislipgeschiedenis is onontkoombaar, daar deze feitelijk verstrengeld is en naadloos overgaat in een belangrijk stukje racegeschiedenis.

Mijn vader maakte deel uit van een kleine verzetsgroep in Amsterdam. Heel veel heeft hij daarover niet verteld, hij had het er moeilijk mee, ook vele jaren daarna. Pas vlak voor zijn dood kreeg ik te horen hoe erg hij kampte met het feit dat hij op missie Duitsers had moeten doodschieten, dat knaagde aan hem!

Hij nam met zijn groep o.a. deel aan acties bij de Amsterdamse Markthallen en vertelde over de beschietingen op de Dam na de bevrijding. Als jongen vond ik het spannend om te horen allemaal, later kwam pas het besef hoe dat geweest moest zijn wat mijn ouders en zo vele anderen hadden moeten doorstaan.

Één van de meest opmerkelijke uitspraken die mijn vader deed zal ik nooit vergeten:

"Oorlog is een geweldig spel, alleen jammer dat alles kapot gaat, mensen pijn hebben en er doden vallen"

Vlak voor maar vooral in de oorlog doet Peter Gijswijt Sr. zijn eerste ervaringen op t.a.v. het beheersen van voertuigen in extreme omstandigheden en ontwikkelt zijn theorieën daarover. Hij zat bij de genie en had het beheer over een wagenpark. Dit resulteert erin dat hij eind jaren veertig de ENAS – Eerste Nederlandse Antislipschool, later kortweg ASS – opricht op Schiphol Oost. Ook bezoekt hij een slipbaan In Engeland (Cheswick) waar men met dubbeldekkers experimenteert. Hierna ontwikkelt hij zijn ideeën verder, en hij past o.a. de door hem uitgevonden en gepatenteerde slipopwekker (mechanische/hydrolyse installatie in de lesauto) met veel succes toe.

Het is in die tijd een soort van wonder dat er een cursus bestaat waar je leert om je slippende auto in bedwang te houden. Het ‘Slipspook’ wordt dan ook een soort handelsmerk van Sr.

Vele toenmalige BN’ers – autojournalisten, sportrijders, leden van het Koninklijk huis, artiesten van radio en tv, maar ook beroepschauffeurs, GGD, Politie PTT, artsen, advocaten, enz. volgen met veel enthousiasme de antislipcursus (slipcursus in de volksmond) Ook mannen die toen al in de racerij meedraaiden kwamen naar de slipschool om te oefenen (en om lol te schoppen)

Enkele jaren later staat één van die mannen nieuwsgierig de glijpartijen op de antislipschool (inmiddels verhuist naar de Coenhaven in Amsterdam) te observeren. Het is Rob Slotemaker, die zijn nieuwsgierigheid omzet in daden en op 15 november 1956 de antislipcursus volgt bij PG Sr. Na aanvankelijk behoorlijk sceptisch te zijn wordt hij laaiend enthousiast en wordt dan ook door PG opgeleid als instructeur tijdens een driedaagse cursus begin 1957, samen met o.a. Wim Schorr. Slotemaker vond het slippen dermate leuk en interessant dat hij enige tijd later zelf een slipschool wilde. Hij deed dit samen met zijn vrienden Wim Poll en Wim Schorr. PG Sr. bemiddelde bij de aanleg van de antislipschool op het circuit van Zandvoort, en leverde de ‘know how’ en de auto’s erbij. Slotemakers antislipschool is een feit (augustus 1957) en de eerste jaren is het contact tussen Slotemaker en PG goed. In een later stadium ontstaan er meningsverschillen die de heren uit elkaar drijven. Het komt niet meer goed. PG houdt de idealistische kant en RS doet het commercieel veel beter. PG richt nog de antislipscholen Drachten en Deelen op voor de KNAC en is ook enige jaren directeur van deze scholen, in dienst van de KNAC. Later scheiden de wegen van de KNAC en PG zich en gaat hij verder op Zeeburg, de laatste locatie, tot 1970. In dat jaar stopt hij wegens een slechte gezondheid.

Racen

Inmiddels heeft PG op 19 januari 1958 de ENAS - Eerste Nederlandse Autosport School – opgericht. PG is zelf geen groot coureur (zijn eigen woorden) en heeft ook geen echte racecarrière hoewel hij toch heel wat verdienstelijke prestaties neerzet. Wat hij wèl heel goed kan is zijn kennis en theorie overbrengen op zijn pupillen.

Met enkele prachtige auto’s ( Jaguar XK 120, Lotus Six, BMW 328 en nog wat van dat spul) draait menig coureur in de dop bij deze school zijn eerste rondjes.Ook prominente Nederlanders vinden de weg naar de ENAS en zijn allen enthousiast! Zo ook coureur Carel Godin de Beaufort die PG feliciteert met zijn initiatief. Ook RS is weer van de partij en zal weer in een later stadium (tot op heden is bijna een ieder in de autosportwereld in de veronderstelling dat RS en van Zalinge de eersten waren) zijn eigen raceschool beginnen, samen met Henk van Zalinge.

De wegen van RS en PG scheidden zich later definitief en de geschiedenis leert dat RS het als coureur en slipschoolhouder goed deed. De heren bevochten elkaar menig maal in de pers, waar het altijd ging over verschil van mening t.a.v. instructie methoden. Slechts éénmaal - (in de Jaguar XK van RS zelf) reden zij tegen elkaar (tegen de klok) op het circuit. PG wint die wedstrijd…

Door velen verguisd komt zijn naam nauwelijks meer voor in de analen, en dat is niet terecht. Reden die hieraan ten grondslag ligt is voornamelijk dat er in die tijd slechts twee grote namen waren op slip- en racegebied; die van PG en RS. De laatste wist door zijn commerciële vaardigheden een veel grotere achterban aan zich te binden, iets wat zelfs vandaag de dag nog doorwerkt! Hoe PG hier mee omging! Aan Hoofdredacteur van het blad Autovisie - Fred van der Vlugt- vraagt hij diens houding naar Slotemaker te matigen. Dit was altijd de instelling van PG, ‘probeer het leuk te houden’!

Op 16 september 1979 was ik samen met mijn pa in de pits aanwezig op het circuit van Zandvoort. Het was minimaal 15 jaar geleden dat Rob en pa elkaar hadden ontmoet. Slotemaker was inmiddels het synoniem voor Zandvoort. Het onvermijdelijke gebeurde, de heren kwamen elkaar tegen. Slotemaker met in zijn kielzog geheel bon Zandvoort (dat was standaard) en pa in gezelschap van mijn toenmalige coach Alfred Abbenes, mijn echtgenote en mij. Er was een onmiddellijke spanning en ontlading tegelijk in een fractie van een seconde...zij keken elkaar in de ogen en staken tegelijkertijd hun hand uit...er werd veelbetekenend geschud en gekeken… er werd geen woord gesproken, en zij liepen door. Wat er enige uren later gebeurde weten we. Sr. was enorm aangedaan, ondanks de jaren verstoorde relatie. Dit gun je niemand...

1988 overleed mijn vader na een kort ziekbed.

Hij was een markante en unieke figuur in de autowereld, vele, zeer vele coureurs en aanverwante lieden begonnen hun race- of rally carrière bij hem."

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Bronnen

Foto