Riccomini, James Arthur
- Geboortedatum:
- 4 juli 1917 (Maidstone/Kent, Verenigd Koninkrijk)
- Overlijdensdatum:
- 27 maart 1945 (Botteghe di Albinea/Emilia-Romagna, Italië)
- Begraven op:
- Oorlogsbegraafplaats van het Gemenebest Milaan
Vak: V. Rij: A. Graf: 4.
- Dienstnummer:
- 137803
- Nationaliteit:
- Britse
Biografie
James Riccomini nam dienst bij het 5th Battalion Scots Guards, kreeg zijn officiersaanstelling bij het Royal Army Service Corps en diende bij de 5 Line of Communication Railhead Motor Transport Company in konvooien en verkenningsoperaties in Palestina en Irak en bij de 266 Company in Noord-Afrika.
Hij werd in juni 1941 gevangen genomen en naar het Gavi gevanegenenkamp, een kamp voor hardnekkige ontsnappers, in noordwest Italië gestuurd. Zie de MBE aanbeveling voor details.
Na zijn ontsnapping ging hij naar de SAS om de partizanen in Italië te steunen en werd achter de vijandelijke linies bij Spezia in noordwest Italië afgeworpen – zijn eerste parachutesprong ooit – in het kader van Operatie Galia. Zie verder de aanbeveling voor zijn MC.
Riccomini sneuvelde op 27 maart 1945 toen hij deel uitmaakte van een klein detachement dat Villa Rossi aanviel, een Duitse versterkling waar een commandant, een generaal en 37 officieren en manschappen waren gelegerd.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!
- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Lieutenant (1e Luitenant)
- Eenheid:
- Military Intelligence Section 9 (MI9), Directorate of Military Intelligence (DMI), Imperial General Staff, War Office, British Government
- Toegekend op:
- 1 maart 1945
Aanbeveling:
Lieutenant James Arthur Riccomini (137803) 286 Coy R.A.S.C, werd op 16 juni 1941, ten tijde van de Italiaanse wapenstilstand, bij de Halfaya pas gevangen genomen en opgesloten in Kamp 5 (Gavi). Het kamp werd op 9 september 1943 door de Duitsers overgenomen en het merendeel van de gevangenen werd op 13 september naar Duitsland overgebracht. Met diverse andere officieren verborg Lt Riccomini zich in het kamp terwijl de verhuizing aan de gang was maar hij werd drie dagen later ontdekt en per bus naar Montova gebracht. In de avond van 18 september werden hij en 16 andere officieren opgesloten in een veewagon voor vervoer naar Duitsland. Zogauw de trein ging rijden begonnen ze een gat te maken in de achterkant van de wagon, dat duurde ongeveer drie uur en ze trokken lootjes wie er het eerst uit zou springen. Lt Riccomini en een andere officier sprongen om 04:30 uur net ten noorden van Roverto uit de rijdende trein en liepen naar het zuidoosten richting Joegoslavië. Na een week voegden ze zich bij een groep partizanen geleid door een Italiaanse oud-officier. Lt Riccomini en zijn metgezel bleven tot januari 1944 bij deze groep, hielpen het verzet te organiseren, munitie te verzamelen en inlichtingen in te winnen. De groep werd door de Duitsers opgerold en deze officieren stippelden toen een route naar Zwitserland uit waarlangs zij zelf en diverse andere krijgsgevangenen uit het gebied op 11 januari 1944 de Zwitserse grens overstaken.
Aanbeveling:
"Deze officier landde op 27 december 1944 per parachute achter de vijandelijke linies als ondercommandant van een SAS eenheid. Op 11 januari voerde hij het bevel over een detachement dat een Duitse colonne in een hinderlaag lokte op de weg tussen Genua en Spezia in de buurt van Bocca del Pignone. Een vrachtwagen werd volledig vernield en een stafauto doorzeefd met mitrailleurvuur. De Duitsers verloren 30 man aan doden en gewonden. Het succes van deze operatie was volledig te danken aan de persoonlijke bekwaamheid en moed van deze officier. Hij leidde de beschieting van het konvooi in het volle zicht van de vijand en negeerde zijn tegenvuur volledig. Op 19 januari lokte hij weer twee voertuigen in een hinderlaag op de weg tussen Pontermoli en Spezia terwijl ze een brug overstaken. Een vrachtwagen werd vernield en de Duitsers verloren een paar man. Toen 10,000 vijanden een klopjacht openden op het SAS contingent was het bij diverse gelegenhedn geheel aan de bekwaamheid en moed van deze officier te danken dat de vijand er niet in slaagde personeel onder zijn bevel gevangen te nemen of te doden. Ondanks een ernstig ontstoken voet en arctische omstandigheden van stormen, hagel en sneeuw baande hij zich met zijn mannen een weg door dikke pakken sneeuw en faalde nooit in de uitvoering van een hem opgedragen taak. Gedurende de operaties die duurden van 27 december 1944 tot 20 februari 1945 was hij een persoonlijke bron van inspiratie en aanmoediging voor zijn mannen. Zijn optreden kon op geen enkele manier worden geëvenaard omdat het ver uitging boven de normale plichtsbetrachting."
Bronnen