Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Temporary Second-Lieutenant (Tijdelijk Tweede Luitenant)

Eenheid:

Scots Guards

Toegekend op:

17 september 1940

Aanbeveling:
Op 18 augustus 1940 was 2nd Lieutenant Hague belast met de leiding over een detachement op een vliegveld toen dat in vijf opeenvolgende golven door vijandelijke bommenwerpers werd aangevallen. Zijn hoofdkwartier werd verwoest door een bom uit de eerste golf en hij lag onder het puin begraven. Hij werd er door een sergeant uitgehaald maar leed aan shock en ook aan hevige pijn in zijn schouder die verbrijzeld was door vallend puin. Hij ging onmiddellijk zijn posten langs en ontdekte dat mannen in de reserve loopgraaf er uit waren verdreven door brandende benzine uit een ontplofte tankwagewn. 2nd Lt Hague verdeelde deze mannen direct over twee ploegen en leidde hen naar andere onderkomens waarvan de verste 100 meter verderop lag. Ondertussen sloegen er nog 10 bommen vlak bij hem in en hij was onderhevig aan voortdurend mitrailleurvuur van hoogtes variërend tussen 300 en 30 voet. Met zijn snelle actie en initiaitef ondanks zijn pijn voorkwam hij ongetwijfeld dat er meer slachtoffers vielen.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Temporary Captain (Tijdelijk Kapitein)

Eenheid:

1st Battalion, Scots Guards

Toegekend op:

8 februari 1945

Aanbeveling:
Op 26 juli 1944 kreeg Captain Hague MC, die het bevel voerde over B Company, opdracht om Heuvel 302, een belangrijk punt zuidwest van Strada aan te vallen en in te nemen. Het bezetten daarvan was essentieel om de verdere opmars van het bataljon naar Florence voort te zetten en bedoeld voor de inzet van een tankregiment. Het was duidelijk dat dit niet kon gebeuren zolang de heuvel niet was veroverd.
De tijd voor een verkenning was erg kort en vanwege een onbekende heuvelrug was Heuvel 302 uiterst moeilijk te herkennen. Niettemin ging Captain Hague zonder aarzelen met zijn compagnie op weg. Hij had verwacht op weg naar het doel contact te maken met zijn tanks maar toen dat vanwege de aard van het terrein niet gebeurde besloot hij het doel alleen aan te vallen. De compagnie kwam al gauw onder uiterst zwaar mitrailleurvuur en er werden zware verliezen geleden, waaronder alle officieren behalve Captain Hague.
In die fase lag de compagnie al zo dicht bij de vijand dat het onmogelijk was artillerievuur op hem te openen zonder verliezen aan de eigen troepen te veroorzaken. Omdat het nu duidelijk was dat de heuvel werd bezet door een veel sterkere troepenmacht dan was voorzien, minstens gelijk aan zijn eigen compagnie, besloot Captain Hague geen verdere pogingen te ondernemen totdat hij tankondersteuning kreeg. Hij nam daarom onder moeilijke en gevaarlijke omstandigheden zelf contact met ze op en zette een nieuwe aanval op waardoor de heuvel werd veroverd hoewel de vijand dicht in de buurt bleef.
Het is duidelijk dat Captain Hague gedurende de hele operatie vaardigheid, moed, leiderschap en vastberadenheid op het hoogste niveau toonde. Hoewel bleek dat de tegenstand veel sterker was dan verwacht en één compagnie te weinig was voor de operatie bleef hij op zichzelf vertrouwen, zonder officieren om hem bij te staan en vocht hij door totdat hij zijn vijand, die vastberaden was tot het laatste stand te houden en die bleef vuren totdat de tanks boven op hem waren, van de heuvel had verjaagd.
Bovendien ging Captain Hague, na de consolidatie, met een brancarddrager 120 meter voor de positie van de compagnie uit om een Guardman binnen te brengen waarvan hij dacht dat die gewond was maar toch dood bleek te zijn. Toen ze de man hadden gevonden en hem onderzochten opende een sectie Duitsers vanaf een meter of 10 het vuur op hen. Geen van beiden werd geraakt en ze trokken zich terug onder dekkingsvuur van de compagnie.
Niet alleen was Captain Hague bij deze gelegenheid persoonlijk verantwoordelijk voor de verovering van een vitaal doel onder zeer moeilijke omstandigheden maar bij alle gelegenheden toonde hij de hoogste kwaliteiten als soldaat en won het respect en de bewondering van iedere officier en iedere man in het bataljon.

WO 373/9/257