Peniakoff, Vladimir "Popski"

Geboortedatum:: 30 maart 1897 (Huy, België)
Overlijdensdatum:: 15 mei 1951
Dienstnummer:: 159661
Nationaliteit:: Belgische

Biografie

Vladimir Peniakoff werd in België geboren uit Russisch-Joodse ouders. Zijn studie aan de Vrije Universiteit Brussel werd onderbroken door de Eerste Wereldoorlog en zijn vader haalde hem naar Engeland waar hij korte tijd aan het St. John’s College in Cambridge studeerde waarna hij zijn vader ging helpen met het opzetten van een nieuw bedrijf in zuid Frankrijk. Over wat hij daar deed bestaat verschil van mening behalve dat hij in of voor het Franse leger werkte.
In 1924 emigreerde hij naar Egypte waar hij als ingenieur werkte bij een suikerfabriek. In die periode leerde hij zeilen, vliegen en navigeren met voertuigen door de woestijn waardoor hij Fellow van de Royal Geographic Society werd.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog , nog steeds in Egypte, nam hij dienst bij het Britse leger als officier bij de Lybian Arab Force (L.A.F.) waar hij eerst bureauwerk deed. Om daaraan te ontsnappen kwam hij met een voorstel om met een klein detachement van de L.A.F. operaties uit te voeren achter de linies van de As om contact te maken met Engels gezinde Arabieren, sabotage te plegen en inlichtingen in te winnen. Het voorstel werd goedgekeurd en alles gebeurde in samenwerking met de L.R.D.G.
Na een paar operaties werd zijn eenheid ontbonden maar Colonel John Hackett gaf hem toestemming het No. 1 Demolition Squadron te vormen, later omgedoopt tot Popski’s Private Army. De naam Popski ontstond omdat zijn voornaam naar de zin van zijn meerderen te moeilijk was om uit te spreken.
Hij bleef dienst doen in Egypte en Lybië gedurende de hele Woestijnoorlog en vervolgens diende hij in Italië waar hij september 1943 in Taranto landde. Daarna kreeg zijn eenheid tot taak toe te zien op de overgave van Italianen in Brindisi en Francavilla; het inspecteren van landingsterreinen in het gebied voor gebruik door de R.A.F. en om de sterkte, plaats en bedoelingen te ontdekken van Duitse eenheden in het gebied waarbij hij de hoofdmacht vaak ver vooruit was.
De eenheid had zoveel succes dat hij die mocht uitbreiden tot ongeveer 100 man waarmee hij vier patrouilles vormde.
Tijdens een actie op 9 december 1944 raakte hij zwaar gewond, werd naar Rome afgevoerd en vervolgens naar Engeland.
Hij keerde in april naar zijn P.P.A. terug, net voor het einde van de oorlog en de eenheid kreeg tot taak rondzwervende partizanen te ontwapenen. Popski’s Private Army werd in 1945 ontbonden.
Hij verhuisde toen naar Londen, werd in 1946 Brits staatsburger, trouwde voor de tweede keer en ging toen zijn memoires schrijven, Popski’s Private Army, dat een bestseller werd.
Vladimir "Popski" Peniakoff stierf op 15 mei 1951 in het National Hospital in Londen aan een hersentumor.

Bevorderingen:
4 oktober 1940: 2e Luitenant
? Lieutenant
? Major
? Lieutenant-Colonel

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Military Cross (MC)

Periode:: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:: Temporary Major (Tijdelijk Majoor)
Eenheid:: Libyan Arab Force
Toegekend op:: 26 november 1942

Aanbeveling:
Major Peniakoff heeft drie reizen naar het Djzebel gebergte gemaakt, telkens met de Long Range Desert Group. Op zijn eerste reis tussen 22 april en 15 mei 1942 bezocht hij Slonta, Giovanni Berta en Chaulan en maakte contact met de plaatselijke bewoners om informatie in te winnen over mogelijke doelen voor sabotage. Hij richtte ook een waarnemingspost in aan de Martubaweg en rapporteerde dagelijks per radio over het vijandelijke verkeer.
Hij ging op 28 mei weer naar het Djzebel gebergte en bleef daar tot 20 augustus 1942. Tijdens zijn zeer lange verblijf achter de vijandelijke linies en met het voortdurende risico, verraden te worden door de Arabieren, vernietigde hij op 18 augustus 227.000 liter benzine bij Giovanni Berta, bezocht Derna, observeerde en rapporteerde over de Derna L.G. en regelde de ontsnapping van vijf Britse krijgsgevangenen uit het kamp bij Derna. Hij regelde ook een uitgebreid en succesvol systeem van waarnemingsposten langs de weg, bemand door Libiërs en deed politiek werk onder de plaatselijke bevolking.
Hij nam deel aan de aanval op Barce L.G door de L.R.D.G. op 13 september 1942 en raakte gewond bij de latere terugtrekking. In al deze operaties heeft Major Peniakoff grote moed getoond en heeft met succes bijna onoverkomelijke moeilijkheden overwonnen.

WO 373/46/37

Distinguished Service Order (DSO)

Periode:: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:: Temporary Major (Tijdelijk Majoor)
Eenheid:: 1 Demolition Squadron, PPA
Toegekend op:: 26 april 1945

Aanbeveling:
Kaart referentie Italië 1:50.000 89/II
Het gebied tussen route 16 en de Adriatische Zee van Savio naar het Uniti kanaal vormde een probleem voor Porterfoce. Het terrein werd doorsneden door kanalen, was op sommige plaatsen dicht bebost en voor de rest een ondergelopen moeras. Gedurende de eerste twee weken van november heeft Major Peniakoff met drie patrouilles alle vijandelijke stellingen in dit gebied opgeruimd. Elke operatie werd door hem voorbereid en in de meeste gevallen leidde hij de patrouilles zelf met als resultaat 31 man krijgsgevangen gemaakt, de vijand veel verliezen toegebracht en hem gedwongen zich van Savio terug te trekken naar het Uniti kanaal.
Zijn persoonlijke moed en energie zijn de overheersende factoren geweest in een opmerkelijke prestatie. Toen hoog water operaties vrijwel onmogelijk maakte leidde Major Peniakoff zelf een aanvalspatrouille in een DUKW en hield onder vijandelijk vuur van Spandau's toezicht op de bouw van een hoogst ongebruikelijke brug over het Ghiaia kanaal. Door deze brug waren 27 L en Popski’s Private Army in staat de vijand in het dorp Ghiaia in een gezamenlijke aanval te verrassen en 14 krijgsgevangen te maken.
Deze officier maakte het met zijn ijzige kalmte en moed niet alleen mogelijk een groot gebied te zuiveren dat makkelijk door de vijand behouden had kunnen worden maar met zijn persoonlijkheid heeft hij zo’n invloed gehad op de partizanen in het kustgebied dat onder zijn leiding hun activiteiten zeer uitzonderlijk zijn geweest.

WO 373/11/10