Lynn Jr., Stephen A.

Overlijdensdatum:: 2013
Dienstnummer:: 028462
Nationaliteit:: Amerikaanse

Biografie

Stephen Lynn jr. diende vanaf maart 1943 bij de U.S. Marine Corps Reserve. Nadat hij officier veldartillerie was geworden (#1139) werd hij geselcteerd en opgeleid voor luchtwaarnemer (1st Battalion, 11th Marines, 1st Marine Division). Tijdens de operaties bij Peleliu en Ngesbus was hij toegevoegd aan VMO-3 en landde op Peleliu in een van de eerste twee vliegtuigen, onbewapende Stinson L-5 Sentinels, die op 18 september 1944 op het eiland landden vanaf U.S.S. White Plains. Gedurende het vervolg van de campagne voerde VMO-3 luchtverkenningen uit voor de 11th Marines en daarna voor andere eenheden toen de 11th Marines het eiland verliet. VMO-3 verliet Peleliu op 2 oktober 1944, overgeplaatst naar de Russelleilanden en werd toegewezen aan het 3rd Amphibian Corps. Lynn werd echter uit VMO-3 gehaald en naar de 11th Marines op Pavuvu gestuurd waar hij tot februari 1945 diiende als Battery A Motor Transport Officer. In die tijd kreeg hij bevel zich te melden bij het hoofdkwartier van de 3rd Amphibious Group op Guadalcanal voor een aanvullende training in luchtwaarneming als voorbereiding op de campagne tegen Okinawa.

Op 4 maart 1945 kreeg Lynn bevel naar de Ulithi atol te gaan waar hij zich allereerst voor dienst meldde aan boord van de U.S.S. Admiral R. Coontz en daarna op de U.S.S. Petrol Bay (CVE-80). Tussen 27 en 31 maart was de U.S.S. Petrol Bay op weg naar Okinawa. Op 2 april startten hij en zijn piloot vanaf de carrier in een L-5 Sentinel en landden op Yontan Field om luchtwaarnemingen te doen voor de artillerie en jachtbommenwerpers. Weer was zijn vliegtuig een van de eerste die daar landde. Gedurende de bijna drie maanden dat hij boven Okinawa diende, vloog Lynn als luchtwaarnemer in de kleine vliegtuigen van de VMO squadrons van de 3rd Amphibious Group, speurend naar vijandelijke doelen (56 vluchten van in totaal 131 uur). Op 29 juni verliet hij Okinawa nadat de campagne op 21 juni was "afgelopen."

Na het einde van de operaties op Okinawa werd Lynn naar Pearl Harbor gestuurd voor een aanvullende waarnemers opleiding en hoognodige rust. Op 2 september verliet hij Pearl Harbor met bevel terug te keeren naar de 11th Marines dat nog op Okinawa zat. Hij kwam op 25 september aan en kort daarna vertrok de 11th Marines naar Taku in China waar de 1st Marine Division heen was gestuurd met het doel Japanse militairen en burgerpersoneel te ontwapenen en terug te sturen naar Japan. Hij kwam met de rest van de divisie begin oktober aan en ging naar het French Arsenal kamp in Tientsin in China. Hij hoorde hier pas over de toekenning van zijn D.F.C. Tegen 1 november diende hij niet langer als luchtwaarnemer maar werd aangewezen als Battery Commanding Officer, Battalion Chemical Officer, en Battalion Intelligence Officer van de 11th Marines; op 18 december kreeg hij bevel zich klaar te maken voor vertrek uit de 1st Marine Division en op 21 december ging hij in Taku in China aan boord van de U.S.S. Adair met bestemming San Francisco waar hij op 15 januari 1946 aankwam.

Vanwege medische problemen die hij in China kreeg werd hij daarna naar het Great Lakes hospitaal bij Chicago gestuurd, werd 18 februari daaruit ontslagen en op het zelfde moment uit actieve dienst genomen. Hij bleef 1st Lieutenant bij de U.S. Marine Corps Reserve tot 14 december 1948 toen hij eervol ontslag kreeg.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Distinguished Flying Cross (DFC)

Periode:: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:: First Lieutenant (Eerste Luitenant der Mariniers)
Eenheid:: Squadron VMO-3, 1st Battalion, 11th Marine Regiment, 1st Marine Division "The Old Breed", U.S. Marine Corps
Toegekend op:: 26 oktober 1945

Aanbeveling:
Wegens heldenmoed en uitzonderlijke prestaties in de lucht als luchtwaarnemer bij Headquarters and Service Battery, First Battalion, Eleventh Marines, First Marine Division, in actie tegen vijandelijke Japanse troepen in de omgeving van Okinawa op de Ryukyu eilanden tueen 1 april en 21 juni 1945. First Lieutenant Lynn maakte in deze periode talloze vluchten boven de vijandelijke linies op een hoogte van minder dan 500 voet in een ongepantserd toestel teneinde vijandelijke doelen op te sporen en te blijven waarnemen ondanks omstandigheden van geringe vlieghoogte. Zelden boven 2,000 voet vliegend, maakte hij zijn vluchten binnen bereik van artillerievuur en was herhaaldelijk onderhevig aan vijandelijk vuur van kleine wapens en afweervuur. Met zijn voortdurende zoeken naar vijandelijke doelen en zijn nauwkeurige vuurleiding droeg 1st Lt Lynn aanzienlijk bij aan de vernietiging van veel vijandelijk personeel en materiaal. Zijn plichtsbesef was voortdurend in overeenstemming met de hoogste tradities van de Amerikaanse Marine.

Hij werd op 26 oktober 1945 door zijn commandant ingelicht over de aanbeveling die was getekend door Lieutenant-general Roy S. Geiger. Lynn ontving de onderscheiding met de bijbehorene oorkonde eind maart 1950.