- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Toegekend op:
- 1943
Tijdens een patrouille-vlucht over de Bay of Biscay, zo'n vier uur na het opstijgen, zag de bemanning vier Ju88's naderen en wierpen meteen hun dieptebommen af en doken naar golfhoogte, dit om te voorkomen dat vijandelijke jagers de onbeschermde buik van de Wellington konden aanvallen. De staartschutter wist met accuraat vuur één van de Junkers in de lucht uit te schakelen. De resterende drie bleven hun aanval voortzetten, totdat ze uit hun munitie waren, waarop ze overgingen naar gevaarlijke manouvres om de Wellington in de zee te drijven. Tijdens de 57 minuten lange luchtgevecht raakte de co-piloot en staartschutter zwaargewond door kogelinslagen; het toestel zelf was doorzeeft met kogelaten en had een groot gat in haar rechtervleugel door 20mm kanonvuur. Dit was de langste individuele luchtgevecht uitgevoerd door een geallieerde bommenwerper tijdens de gehele oorlog, en (tussen de gevechten door) manouvreerde de piloot met zijn knieën om zijn zijn armen te laten rusten. Uiteindelijk wist de piloot het toestel veilig op RAF predannack (in Cornwall) te landden.