Edward Hearn ging op 14 jarige leeftijd van school en ging werken voor het onroerend goed bureau van Lord Radnor in Folkestone. Hij kwam in januari 1941 bij de R.A.F. en begon met de opleiding voor piloot in Canada maar na 200 uur werd hij omgeschoold tot navigator. In maart 1943 kwam bij bij No. 50 Squadron op Waddington bij Lincoln waar hij als bommenrichter vloog.
Na hersteld te zijn van zijn verwondingen (zie de aanbeveling voor de CGM) werd hij Master Bomber van No. 50 Squadron en was nauw betrokken bij het bombarderen van doelen in Frankrijk ter voorbereiding op D-Day. Op 7 augustus 1944 werd zijn Lancaster door een Duitse jager neergeschoten maar hij wist eruit te springen en verstopte zich drie dagen lang in een bos voordat hij een Fransman ontmoette die hem onderdak verschafte en hem in contact bracht met leden van de Résistance die hem over de Seine naar het westen brachten en hij werd uiteindelijk opgepikt door luchtlandingstroepen bij Marais-Vernier waarna hij spoedig naar Engeland terugkeerde. Voor de actie tengevolge waarvan hij werd neergeschoten ontving hij een Gesp op zijn D.F.C.
Na zijn dienst in India verliet hij de R.A.F. in september 1946.
Na de oorlog gaf hij leiding aan bouwprojecten en na een aantal jaren in noord Engeland werkte hij in Frankrijk voor de Commonwealth War Graves Commission. Later werd hij partner in een Britse firma in Brussel.
In 1947 keerde hij naar Frankrijk terug om degenen te bedanken die hem onderdak hadden verschaft. Tijdens dat bezoek ontmoette hij zijn toekomstige vrouw Pauline en ze trouwden in 1949. Hij was voorzitter van de R.A.F. Escaping Society in België en president van de Belgische afdeling van de R.A.F. Association in Brussel.
Bevorderingen;
? Corporal
9 oktober 1942: Pilot Officer on Probation (emergency)
9 april 1943: Flying Officer on Probation (war sub)
? Flight Lieutenant (war sub)
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!