Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Sergeant

Eenheid:

No. 50 Squadron, Royal Air Force

Aanbeveling:
Op een nacht in juni 1943, Flying Officer Hearn en Sergeants Pointon en Wilkinson waren respectievelijk bommenrichter, rugschutter en boordwerktuigkundige van een vliegtuig, gevlogen door Sergeant Wilkie, dat was uitgestuurd voor een aanval op Keulen. Boven het doelgebied werd het toestel door luchtafweer geraakt. De ruiten van de cockpit gingen aan scherven en Sgt Wilkie raakte verblind door rondvliegende splinters. Desondanks bleef hij aan het roer. F/O Hearn en Sgt Wilkinson raakten gewond door granaatscherven. Niettemin bleef eerstgenoemde zonder te klagen op zijn post klaar om zijn bommen te lossen terwijl Sgt Wilkinson zijn piloot ging helpen en de aanval werd afgemaakt. Sgt Wilkie, die nog steeds niets kon zien, bleef aan het roer en vloog het toestel op gevoel, daarbij op diverse manieren geholpen door de boordwerktuigkundige en F/O Hearn die hem leidde bij het ontwijken van de zoeklichten en het voortdurende afweervuur waaraan de bommenwerper onderhevig was.
Enige tijd later, nog steeds boven vijandelijk gebied, kreeg Sgt Wilkie zijn gezichtsvermogen in een oog terug en slaagde er al spoedig in, vrij te vliegen van de verdediging en vloog daarna het toestel naar dit land terug. Tijdens de actie had Sgt Pointon een vinger verloren toen zijn koepel door een zware explosie werd beschadigd. Hoewel hij hevige pijn leed, bleef hij op zijn post, voortdurend bedacht op het gevaar van jagers. Onder de meest moeilijke omstandigheden toonde deze bemanning moed, kracht en vastberadenheid van het hoogste niveau.