- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Sergeant
- Eenheid:
- No. 50 Squadron, Royal Air Force
- Toegekend op:
- 23 december 1941
Aanbeveling:
Sergeant Trevor-Roper werd met ingang van 27 oktober 1940 bij No 50 Squadron geplaatst. Hij maakte zijn eerste twee operationele vluchten als staartschutter. De rest van zijn vluchten heeft hij voltooid in de hoedanigheid van 1st WT/AG van squadroncommandant Wing Commander G.A. Walker, D.S.O. Hij heeft in deze hoedanigheid opmerkelijke diensten verleend en hij is ongetwijfeld in hoge mate verantwoordelijk geweest voor de veilige terugkeer van zijn bemanning toen ze in slecht weer terecht kwamen.
Bij een gelegenheid in december 1940, in zeer slecht weer met zware ijsafzetting en laaghangende bewolking boven de Noordzee en dit land, kwam deze bemanning terug van een operatie.
Er werd per radio om hulp gevraagd maar het bleek dat de volumeknop van de radio in de laagste positie was vastgevroren. Bij het proberen het geluid harder te zetten brak de knop af. Ondanks dat kreeg Sgt. Trevor-Roper zijn peilingen en verzekerde de veilige terugkeer van het vliegtuig. Deze peilingen waren uiterst belangrijk omdat de wind, die een snelheid had van ongeveer 100 kmu meer dan 90 graden gedraaid was ten opzichte van de verwachte windrichting. Bij een andere gelegenheid in februari 1941 keerde deze bemanning terug van een operatie toen laaghangende bewolking bijna het hele land bedekte, op veel plaatsen zelfs tot op de grond. De radiozender was tijdens een zwaar onweer boven vijandelijk gebied kapot gegaan.
De eerste radiobakens waren net in de oostelijke graafschappen geplaatst en het toestel werd veilig over land geleid met behulp van de peilantenne. Bij aankomst boven dit land om 23:15 werrd via de TR 9 contact gelegd met West Reynham. De bewolking hing bijna op grondniveau en het was in het gehele land over het algemeen zeer slecht weer. In die omstandigheden was het totaal onmogelijk door te vliegen zonder radiozender. Er was geen Lorenz (radar?) beschikbaar. Het enige contact tussen het vliegtuig en de grond liep via de TR 9. Er werd geprobeerd contact te maken met Wyton toen de TR 9 ook kapot ging. Het leek erop dat tenzij dit gerepareerd kon worden, het vliegtuig verlaten moest worden. Nadat hij een uur aan de TR 9 had gewerkt kreeg Sgt. Trevor Roper hem weer aan de praat ddoor 2 volt van het 12 volts circuit af te tappen. Uiteindelijk landde het toestel veilig op Oakington; onder omstandigheden van uitzonderlijk slecht zicht met een wolkenhoogte van 200 voet geheel geleid door de uitzendingen van de TR 9. Sgt. Trevor-Roper verzekerde door zijn deskundigheid ongetwijfeld de veilige landing van dit toestel.
Behalve dat hij een opmerkelijk deskundige radiotelegrafist is, is hij ook een uitmuntend geschutsleider. Bij twee gelegenheden, toen zijn bemanning aanvallen uitvoerde op hot spots als de haven van Kopenhagen en de monding van de Oslofjord, raakte het toestel gevangen in zoeklichten toen het laag boven het water vloog en beschoten werd door lichte luchtafweer. Bij beide gelegenheden schoot Sgt. Trevor-Roper ongetwijfeld een paar zoeklichten kapot die het toestel gevangen hielden. Bij alle gelegenheden is hij een opmerkelijke inspiratie voor zijn en alle andere bemanningen geweest. Het wordt aangeraden dat zijn moed en plichsbesef gedurende een lange periode erkenning waardig zijn.