Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Lieutenant (1e Luitenant)

Eenheid:

"A" Company, 2nd Parachute Battalion, 1st Parachute Brigade, 1st Airborne Division, British Army

Toegekend op:

25 januari 1945

Uitgereikt voor:

Operatie Market Garden

"Voor opperste moed, leiderschap en toewijding aan de plicht.
Luitenant Grayburn was een pelotonscommandant van het Parachute Battalion dat op 17 september 1944 werd gedropt, met als taak de brug over de Rijn bij Arnhem in te nemen en te behouden.
Het noordelijke uiteinde van de brug werd veroverd en vroeg in de nacht kreeg luitenant Grayburn het bevel om het zuidelijke uiteinde met zijn peloton aan te vallen en te veroveren. Hij leidde zijn peloton naar de brug en begon de aanval met de grootste vastberadenheid, maar het peloton werd begroet door een hagel van vuur van twee 20 mm. snelvuurkanonnen en van de machinegeweren van een pantserwagen. Bijna onmiddellijk werd luitenant Grayburn door zijn schouder geschoten. Hoewel er geen dekking was op de brug en ondanks zijn verwonding, bleef luitenant Grayburn met de grootste vaart en dapperheid doorzetten totdat de verliezen zo groot werden dat hij het bevel kreeg zich terug te trekken. Hij leidde de terugtrekking van de brug persoonlijk en was zelf de laatste man die van de dijk afkwam in relatieve dekking.
Later kreeg zijn peloton de opdracht een huis te bezetten dat van vitaal belang was voor de verdediging van de brug en hij organiseerde persoonlijk de bezetting van het huis.
De hele volgende dag en nacht voerde de vijand onophoudelijke aanvallen uit op het huis, waarbij niet alleen infanterie met mortieren en machinegeweren werd gebruikt, maar ook tanks en gemotoriseerde kanonnen. Het huis was erg kwetsbaar en moeilijk te verdedigen en het feit dat het niet in handen van de vijand viel, moet worden toegeschreven aan de grote moed en inspirerende leiderschap van luitenant Grayburn. Hij stelde zichzelf voortdurend bloot aan het vuur van de vijand terwijl hij zich tussen zijn peloton bewoog en hen aanmoedigde, en leek zich totaal niet bewust van gevaar.
Op 19 september 1944 hervatte de vijand zijn aanvallen, die in intensiteit toenamen, omdat het huis van vitaal belang was voor de verdediging van de brug. Alle aanvallen werden afgeslagen, dankzij de moed en vaardigheid van luitenant Grayburn in het organiseren en aanmoedigen van zijn mannen, totdat het huis uiteindelijk in brand werd gestoken en moest worden geëvacueerd.
Luitenant Grayburn nam toen het commando over elementen van alle wapens, inclusief de rest van zijn eigen compagnie, en hervormde ze tot een strijdmacht. Hij bracht de nacht door met het organiseren van een verdedigingspositie om de toegangswegen naar de brug te dekken.
Op 20 september 1944 breidde hij zijn verdediging uit met een reeks gevechtspatrouilles die de vijand ervan weerhielden toegang te krijgen tot de huizen in de buurt, waarvan de bezetting de verdediging van de brug in gevaar zou hebben gebracht. Dit dwong de vijand tanks te laten komen, waardoor de posities van luitenant Grayburn zo zwaar onder vuur kwamen te liggen dat hij zich moest terugtrekken naar een gebied verder naar het noorden. De vijand probeerde nu explosieven onder de brug te leggen en de situatie was kritiek. Toen hij dit besefte, organiseerde en leidde luitenant Grayburn een gevechtspatrouille die de vijand tijdelijk verdreef en tijd gaf om de ontstekingsmechanismen te verwijderen. Hij raakte opnieuw gewond, dit keer in de rug, maar weigerde geëvacueerd te worden.
Uiteindelijk naderde een vijandelijke tank, waartegen luitenant Grayburn geen verdediging had, zo dicht bij zijn positie dat deze onhoudbaar werd. Hij stond toen op in het volle zicht van de tank en gaf persoonlijk leiding aan de terugtrekking van zijn mannen naar de belangrijkste verdedigingsperimeter waarheen hij was bevolen.
Hij werd die nacht gedood.
Van de avond van 17 september tot de nacht van 20 september 1944, een periode van meer dan drie dagen, leidde luitenant Grayburn zijn mannen met opperste dapperheid en vastberadenheid. Hoewel hij pijn had en verzwakt was door zijn verwondingen, te weinig voedsel had en niet kon slapen, verloor hij nooit zijn moed. Het lijdt geen twijfel dat de brug van Arnhem nooit zo lang had kunnen worden behouden als het niet was geweest voor het inspirerende leiderschap en de persoonlijke dapperheid van deze officier."

Bezichtiging Victoria Cross in het Airborne Forces Museum in Aldershot, Engeland.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)