- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Corporal (Korporaal)
- Eenheid:
- No. 52 (Middle East) Commando, Combined Operations Headquarters, War Office, British Government
- Toegekend op:
- 24 september 1942
Cpl. Coutts werd op 1.6.41 bij Sphakia gevangen genomen, overgebracht naar Malème en daarna naar Saloniki. Er vonden bijna dagelijks ontsnappingen plaats. De morgen na een geslaagde ontsnapping werd door de rest doorgebracht op appêl in de zon. Degenen die ontsnapten en weer gepakt werden, werden nooit meer terug gezien.
Op een nacht besloten de Duitsers ontsnappingen te voorkomen door de gevangen in het midden van het kamp bijeen te drijven.
Dat paste in de plannen die Cpl. Coutts en anderen die middag hadden gemaakt. Ze hadden een mangat van het riool ontdekt in het midden van het kamp en hadden gezien dat het groot genoeg was om een man door te laten. Een Griekse arbeider beloofde het deksel van een andere opening te halen, enkele honderden meters van het kamp zo gauw het donker werd. Ze stopten de buis tussen de latrine en het riool dicht en draaiden alle kranen daar en in het badhuis open en lieten ze de hele middag lopen.
Het feit dat alle gevangenen door de bewakers naar het midden van het kamp werden gedreven vormde een excuus voor hun aanwezigheid bij het mangat en Coutts en zeven anderen klommen naar beneden en kropen door het riool. Ze hadden er twee uur voor nodig. Cpl. Coutts is breed gebouwd en kwam op bijzonder nauwe plekken twee keer vast te zitten. De kunstmatige spoeling maakte een groot verschil voor de omstandigheden maar toch verloren er twee het bewustzijn zo gauw ze de andere opening en de frisse lucht bereikten. Ze wachtten tot ze weer bij kwamen en splitsten zich in groepjes van twee en drie.
Cpl. Coutts voegde zich bij Cpl. Ward en Tpr. Nicholas. Ze klopten op de deur van een huis en werden binnengelaten. Van daaruit baanden ze zich langzaam een weg naar het Agion Oros schiereiland, ze gingen eerst naar het noorden naar Langadas en toen verder via Evangelismos en Zagliveri en kregen voedsel en onderdak overal waar ze stopten.
Tpr. Nicholas kreeg heftige malaria en stierf op 7.10.41 door zwakte en een gebrek aan medische behandeling.
Cpl. Coutts en Cpl. Ward stalen een boot bij Smerna en gingen op weg naar Imbros. 15 kilometer verder dwong slecht weer hen terug te keren. De inspanning was teveel voor Watson en hij stierf op 10.11.41.
Cpl. Coutts bleef het grootste deel van de winter in een hut die hij in de heuvels bouwde. In het voorjaar begon zijn kracht terug te keren en hij voegde zich in april bij Lt. Thomas en Cpl. Peacock.
Op 5 april kregen ze bij Klephtikon een boot en voeren naar Imbros. Slecht weer dwong hen terug te keren. Op 16 april probeerden ze het weer vanuit Mea Snete maar moesten terugkeren toen er vanaf het havenhoofd een zoeklicht op hen werd gericht en ze stemmen hoorden.
Op 2.5.42 kregen ze gezelschap van twee Cyprioten en een Griekse officier en op dezelfde dag kwam Theodoros Georgiou, no. 4230, 232 Coy R.A.S.C. (die is voorgedragen voor een D.C.M.) bij hen. Op 4.5.42 vertrokken ze met hem en bereikten Turkije opo 6.5.42.
Cpl. Coutts maakte niet alleen een prima ontsnapping, maar ondanks de dood van zijn twee metgezellen – dat moeten harde slagen zijn geweest – zijn mislukte pogingen om Turkije te bereiken en zijn eigen zwakte, zette hij in Griekenland alleen door. Uiteindelijk deed hij met L/Cpl. Peacock en Lt. Thomas nog twee pogingen om Turkije te bereiken en die mislukten maar net vanwege het slechte weer. Hij ontsnapte dankzij zijn hardnekkige vastberadenheid.
LG 35715/4158