Stephen Ganzberger - van Hongaarse afkomst - werd op 25 augustus 1924 geboren in Wyandotte, Michigan. Hij groeide op in Wyandotte en meldde zich de dag na zijn 18de verjaardag, 26 augustus 1942 bij de Marine. Hij zou in de Pacific in actie komen op twee LCI’s (infanterie landingsboot), USS LCI(L)-329 van 1942 tot 1944 en USS LCI(G)-65 van 1944 tot 1945 en zou 36 maanden onafgebroken in actieve dienst blijven.
Zijn WO2 avontuur begon aan boord van de LCI(L)-329 bij de zuidoostelijke Solomoneilanden waar hij voor het eerste tijdens de oorlog in actie zou komen in de haven van Rendova op New Georgia. In de middag van 4 juli 1943, terwijl zijn LCI Group troepen van de 169th Infantry op de stranden van Rendova aan land zette, bombardeerden 16 Japanse Mitsubishi bommenwerpers in formatie de stranden van Rendova. Hij schoot een van de 12 bommenwerpers neer die uiteindelijk door luchtafweer werden neergehaald.
Met de LCI(L)-329 zou hij later troepen aan land zetten op de Russelleilanden, op New Georgia, Kolombangara, Vella Lavella, op de Treasure eilanden (Stirling) en op Bougainville.
In januari 1944 werd hij overgeplaatst naar de LCI(L)-65. In juni 1944 werd zijn LCI omgebouwd van een LCL tot een Gunboat en omgedoopt tot LCI(G)-65. Met de 65 zou hij deelnemen aan de landingen op Green Island, (Nissan Island), de landingen bij Morotai op Nederlands Nieuw Guinea en aan de campagne op de Filippijnen.
Hij zou betrokken raken bij de landingen in de Golf van Leyte op de Filippijnen op 20 oktober 1944, onderdeel van de eerste landingsgolf van A-Day op Red Beach. Vanuit zijn positie in de baai van San Pedro aan boord van de LCI(G)-65 was hij getuige van de beroemde "terugkeer" van Generaal Douglas MacArthur op Red Beach op het eiland Leyte. Vier dagen later, op 24 oktober 1944 om ongeveer 09:00 uur maakte een kamikazepiloot een zelfmoordduik op het achterschip van de LCI(G)-65 waarbij Stephen’s vriend, Lester Eugene "Paul" Alston (SC3c) werd gedood.
Zijn laatste actie van de oorlog was het dekken van de landing van het US 6th Army op White Beach 2 en 3 aan de Golf van Lingayen op de Filippijnen op 9 januari 1945. Hij zou vier maanden later, in mei 1945, naar huis worden gestuurd om te herstellen van oorlogsmoeheid.
Stephen Ganzberger werd als Kwartiermeester 2de klas op 15 augustus 1945 eervol uit de Marine ontslagen.
Na terugkeer in het burgerleven werkte Stephen Ganzberger meer dan 50 jaar als plaatwerker en verwarmingsmonteur. Hij trouwde op 28 april 1958 met Patricia Ganzberger en ze bleven 60 jaar bij elkaar. Ze kregen uiteindelijk zes kinderen.
Hij zou 14 jaar lang, van 1970 tot 1984, in de gemeenteraad van Southgate, Michigan zitten. Hij werd gekozen tot president van de Credit Union en later tot president van de Sheet Metal Workers Local 80. Hij was actief bij veel gemeenschapsprojecten en fondsenwerving en diende ook als vertegenwoordiger van werknemers in de Civil Service Commission. Zijn passie was golf, een sport waar hij van hield. Hij bleef zijn geloof altijd trouw. Hij hield het meest van zijn gezin en koesterde het. Toen hij met pensioen ging, werd hij bouwondernemer en aannemer van verwarmings- en ventilatieprojecten. Hij fungeerde ook als tussenpersoon voor de Capital Improvement Commission die hij adviseerde over de bouw van het stadhuis, het politiebureau, de brandweerkazerne en de rechtbank.
De WO2 veteraan en voormalig gemeenteraadslid van Southgate stierf op vrijdag 20 mei 2011. Hij was 86 jaar oud.
Hij werd begraven op de Arlington National Cemetery.
Hij was ook gerechtigd tot het dragen van de Combat Action Ribbon en de Filippijnse Presidential Unit Citation.
Bevorderingen:
27 december 1942: Seaman 1st Class;
25 januari 1943: Seaman 2nd Class;
1 augustus 1943: Seaman 1st Class;
1 december 1943: Quartermaster 3rd Class;
29 juni 1944: Seaman 1st Class;
1 oktober 1944: Quartermaster 3rd Class;
1 februari 1945: Quartermaster 2nd Class;
Loopbaan:
26 augustus 1942: U.S.N.H., Detroit, Michigan;
26 augustus 1942: NTE, Great Lakes, Illinois;
9 oktober 1942: NOB, Norfolk;
11 oktober 1942: Amphibious Training Base, Portsmouth;
15 oktober 1942: CO LCP (L);
17 oktober 1942: C & FO LCI (L) 329;
8 november 1942: U.S.S. LCI (L) 329;
16 januari 1944: U.S.S. LCI (G) 65;
21 mei, 1945: Naval Base Hospital;
3 juli 1945: USNH Great Lakes;
15 augustus 1945: eervol ontslag.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!