Woonde in Hulsberg. Zoon van Gerardus Cornelius Michael Smits (civiel ingenieur/hoofdadministrateur Deli Spoorwegmij/directeur, 27 augustus 1881 Maastricht - 18 januari 1963 Hulsberg) en Marie Hubertine Françoise Elise Vrijens (30 augustus 1884 Maastricht - 29 augustus 1940 Sittard). Ongehuwd. Student rechten. Kornet bereden artillerie. Rooms-Katholiek. Lid verzet onder de schuilnaam Frank. Hij weigerde de loyaliteitsverklaring voor studenten te ondertekenen. Verder bracht hij voor een inlichtingendienst vliegvelden in kaart. Op 12 augustus 1943 is Smits gearresteerd. Ruim een maand na zijn terechtstelling in Fort de Bilt maakte het Bureau Wehrmachtsbefehlshaber in den Niederlanden bekend dat Smits bij een huiszoeking in het bezit was van een vuurwapen dat 'hij op een gegeven ogenblik tegen de Duitse bezettende macht gebruiken wilde. Hij is als saboteur ter dood veroordeeld.' De veroordeling door een Duitse krijgsraad vond plaats op 7 maart 1944 in Utrecht. Zijn naam staat op één van de gedenkstenen in Fort de Bilt en het oorlogsmonument in Hulsberg. Verder wordt hij herdacht op een grafmonument op het kerkhof bij de Sint-Clemenskerk in Hulsberg. In deze plaats is bovendien de Frank Smitsstraat naar de verzetsstrijder vernoemd. De tekst luidt onder meer: 'moedig en vroom voor zijn land gestorven'.
Uit een lijst van gefusilleerde personen die in crematorium Westerveld zijn verast, kan worden geconcludeerd dat Smits en Plagmeijer nog dezelfde dag in Driehuis (gemeente Velsen) zijn gecremeerd. Na hun crematie werden de urnen met de nummers 15613 en 15614 aan Duitse militairen afgegeven. De urnen met as zijn in de naoorlogse jaren niet meer teruggevonden.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!