Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Captain (Kapitein)

Eenheid:

1st Bahawalpur Infantry, Indian State Forces

Toegekend op:

11 mei 1946

Aanbeveling:
Wegens opmerkelijke moed, trouw en geestkracht als krijgsgevangene.
Tijdens de terugtocht uit Maleisië raakte hij met een kleine ploeg afgesneden. Ze slaagden erin 3 maanden lang in vrijheid te blijven totdat ze werden verraden, gearresteerd en opgesloten. Deze officier weigerde zich bij de I.N.A. te voegen en wijdde zich aan het verlenen van waardevolle diensten. Hij ontwierp toen een plan om Japanse plannen voor het doen infiltreren van agenten in India te saboteren en voerde het uit. Na veel oponthoud en tegenslagen omdat hij onder verdenking stond, wist hij uiteindelijk veel van zijn doel te bereiken. Waarschijnlijk als resultaat van de verdenking dat hij verantwoordelijk was geweest voor het mislukken van hun plannen werd hij door de Japanners gevangen genomen. Tien dagen lang werd hij onderworpen aan derde graads martelingen waaronder uithongering, onthouding van slaap en fysieke mishandeling zoals het uitdrukken van brandende sigaretten op zijn benen. Daarna kreeg hij een schijnproces en werd ter dood veroordeeld maar zijn executie werd uitgesteld om nog meer informatie van hem los te krijgen. Hij werd toen met bijzonder wrede methoden dagenlang voortdurend gemarteld. De juiste duur is niet zeker omdat er perioden van bewusteloosheid waren maar het heeft zeker enkele dagen geduurd. Er werd geen enkele informatie van hem gekregen. Daarna werd hij diverse maanden in eenzame opsluiting gehouden, werd af en toe verhoord, kreeg weinig medische behandeling en net genoeg voedsel om in leven te blijven.
Toen hij uiteindelijk werd bevrjd bleek zijn gezondheid permanent te zijn aangetast en hij draagt nog steeds de tekens van fysieke marteling. Hij zal nooit meer de oude zijn. Hij was zich voortdurend bewust van de consequenties van zijn acties en toen hij ontdekt werd, gaf hij er de voorkeur aan langdurige en wrede martelingen te ondergaan liever dan zijn plannen op te biechten en zichzelf te redden omdat hij nog steeds hoopte dat hij zijn doel kon bereiken. Toegeven zou andere levens in gevaar hebben gebracht en zou de vijand ertoe hebben kunnen brengen zijn plannen te wijzigen.
Zijn opmerkelijk voorbeeld van opzettelijke en koelbloedige moed is de hoogste onderscheiding meer dan waard.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)