- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Sergeant
- Eenheid:
- The Lincolnshire Regiment (Doncaster)
- Toegekend op:
- 16 december 1943
Aanbeveling:
Sgt. Boyle kwam als Platoon Sergeant bij de troepen. Na een korte periode kreeg hij het commando over een peloton en leidde dat in actie bij Donbaik in Birma op 18 maart waarbij hij koelbloedigheid en bekwaamheid toonde.
Later leidde hij zijn peloton in actie bij Taungmaw in Birma op 28 maart. Zijn initiatief en bekwaamheid leidden ertoe dat zijn peloton haar doel bereikte. Later op de dag werd hij door de vijand omsingeld en nogmaals leidden zijn koelbloedigheid en de buitengewone controle over zijn mannen ertoe dat zijn peloton gedurende 7 uren in positie bleef zonder verliezen te lijden. Toen hij bevel kreeg zich weer bij zijn compagnie te voegen leidde zijn briljante leiding ertoe dat zijn peloton uit een bijzonder gevaarlijke positie terugkeerde, weer zonder een man te verliezen. Gedurende de hele campagne zijn Sgt. Boyle's onuitputtelijke energie, zijn standvastigheid onder vuur, zijn persoonlijke moed en zijn waarlijk briljante leiding voor zijn meerderen van onschatbare waarde geweest en een fraai voorbeeld en een aansporing voor zijn mannen.
Aanbeveling:
Op 7 april 1944, bij Dongyaung in Birma, kreeg C/Sgt. Boyle, vanwege een tekort aan pelotonscommandanten, opdracht een peloton aan te voeren in een aanval op een Japanse stelling.
Het eerste doel werd veroverd en het tweede, ongeveer 150 meter hoger moest nog worden genomen. Het voorste peloton leed zware verliezen toen het probeerde aan te vallen. C/Sgt. Boyle bracht op eigen initiatief zijn reservepeloton naar voren en toen hij bevel kreeg aan te vallen leidde hij zijn mannen langs een beboste helling die onder vijandelijk vuur lag. Hij ging voorop, hakte zich een weg door het oerwoud en moedige zijn mannen met strijdkreten aan. Op de top was de heuvel kaal en de vijand nam hem nauwkeurig onder vuur. C/Sgt. Boyle ontdekte dat hij vanwege verliezen nog maar 10 man ter beschikking had en hij wist dat er verderop langs de heuvel nog meer vijanden waren. Hij ging onder kruisvuur direct verder en rende langs de open helling naar het einde. Hij nam bij verrassing 20 Japanners gevangen die weg renden. 10 minuten lang leidde hij nauwkeurig vuur en doodde ten minste tien vijanden, zelf loste hij 50 schoten met zijn geweer. Toen ze de vijand van de top hadden verdreven gingen hij en een L/Cpl langs de noordelijke helling naar beneden. Deze was kaal; een Japanse mitrailleur opende het vuur op hem en hij had geen dekking. Hij bleef op die positie, beantwoordde vijf minuten lang het vuur en trok zich toen terug. Hij reorganiseerde zijn mannen en meldde dat het laatste object veroverd was.
Gedurende de volgende 24 uur was C/Sgt. Boyle's optreden opmerkelijk. Hij bezocht herhaaldelijk zijn voorste mannen om hen voedsel en munitie te brengen en trok daarbij iedere keer vijandelijk vuur aan. Hij hielp bij het redden van een gewonde man die door een vijandelijke mitrailleur was geraakt en lag onder vuur terwijl hij dat deed. Toen ze zwaar werden beschoten bleef hij bij zij compagniescommndant en liep rond om zijn mannen aan te sporen. C/Sgt. Boyle's leiderschap was van het hoogste niveau. Hij voerde zijn mannen met grote dapperheid aan, hij hield ze met zijn opgewektheid en verbazend voorbeeld bijeen en toen hij uiteindelijk bevel kreeg tot terug trekking trok hij ze op een ordelijke en doelmatige manier terug. Zijn optreden was een inspiratie voor zijn hele compagnie. Voor zijn rang toonde hij opmerkelijke bekwaamheid, plichtsgevoel en leidersschapskwaliteiten van het hoogste niveau.
Tweede DCM toegekend als gesp voor op het lint van de eerste DCM.