Voordat hij bij de South African Air Force ging studeerde Rogers tot halverwege 1940 medicijnen aan de universiteit va Witwatersrand. Nadat hij eerst was opgeleid tot boordschutter meldde hij zich als vrijwilliger voor een vliegopleiding in Zuid-Rhodesië.
Hij diende als piloot tactische verkeningen bij 208 Squadron in Noord-Afrika en tijdens zijn tweede tour diende hij bij 40 Squadron S.A.A.F. in Noord-Afrika en in Italië. Hij vloog in Hurricanes en Spitfires, werd een keer neergeschoten en hem werd een vinger afgeschoten terwijl hij tegen Duitse Me 109's vocht. Zijn koelbloedig optreden onder druk, zijn natuurlijke leiderscapaciteien en zijn doelmatigheid deden hem opklimmen tot Lieutenant-Colonel met het commando over 225 Squadron R.A.F. Tegen het einde van de oorlog kreeg Rogers het commando over zijn oude squadron, 40 R.A.A.F.
Na de oorlog aanvaardde Rogers een permanente aanstelling bij de S.A.A.F. in de rang van Captain en in 1951 en nogmaals in 1953 diende hij bij 2 Squadron S.A.A.F. in Korea als jachtbommenwerper in de Mustang en de F86 Sabre.
Hij wed onderscheiden met de Amerikaanse DFC, een Air Medal met eikenloof en de Koreaanse Chungmu met Gouden Ster.
Hij bekleedde verder diverse commando's en staffuncties en eind 1974 werd hij benoemd tot Acting Chief of the Air Force. Hij werd in maart 1975 bevorderd tot Lieutenant-Colonel.
Voor zijn dienst bij de S.A.A.F. werd hij onderscheiden met de Order of the Star of South Africa. de Zuiderkruismedaille en de Chief of Defence Commendation (nu beter bekend als de Medal of Military Merit).
Na zijn pensionering in 1975 als Chief van de S.A.A.F. werd hij actief op burgerlijk, parlementair en andere terreinen. Als MP werd hij defensiewoordvoerder van de Democratische partij.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!