Geboortedatum:

6 juli 1921 (Stratford/London, Verenigd Koninkrijk)

Overlijdensdatum:

26 november 1943

Begraven op:

Oorlogsgraven van het Gemenebest Algemene Begraafplaats Heidehof Ugchelen
Vak: 4. Graf: 294-298.

Dienstnummer:

J/21393

Nationaliteit:

Canadese

Rob McSorley wordt op 6 juli 1921 geboren in Stratford/Londen als zoon van Charles Herbert en Elizabeth Florence (geboren Stanisford) McSorley. Hij heeft twee broers, Malcolm en Arthur en een zuster Jean.
Rob is 6 jaar oud als de familie McSorley naar Canada emigreert. Hij groeit op in Green Park/Montreal en bezoekt de Royal George School waar hij in 1936 zijn diploma behaalt. Daarna woont hij in Verdun (Quebec). Als zilversmid werkt hij voor de firma Henry Birks in Montreal waar zijn 1 jaar jongere broer Jack later hetzelfde vak gaat uitoefenen. Rob is al heel jong bezeten van vliegen en in 1938 vliegt hij al solo op Trenton Airport/Ontario. Naast vliegen is hij bovendien een sportman in hart en nieren. Hij speelt hockey, waterpolo, basketbal, doet aan zwemmen en is een verdienstelijk skiër. Snelle auto''s en grote hoogtes fascineren hem; wanneer de gelegenheid zich voor doet klimt hij overal in en op. Kortom, Rob McSorley is zeer veelzijdig.
In juni 1940 meldt hij zich aan bij de Royal Canadian Air Force en krijgt een militaire vliegeropleiding op de basis Edmonton, Alberta waar hij in december zijn brevet haalt.

Na zijn opleiding wordt hij geplaatst bij 115 Squadron en vliegt daar met Harvards, Ansons en Battles. Hij wordt in 18 maanden opgeleid tot jachtvlieger, aansluitend krijgt hij een technische scholing in Camp Borden en op 4 december wordt hij bevorderd tot Pilot Officer. Rob wordt naar Engeland gezonden om daar te worden ingezet als jachtvlieger. In het voorjaar van 1943 krijgt hij de gelegenheid om bommenwerperpiloot te worden en Rob wordt geplaatst bij 100 Squadron op Waltham (Lincolnshire). De omscholing op Lancaster bommenwerpers sluit hij met succes af.

Gedurende de maanden augustus en september 1943 vliegt hij bij 100 Squadron in totaal 6 missies met steeds dezelfde bemanning die bestaat uit:

Flying Officer Jack Donald Lynch, bommenrichter, afkomstig uit Axton, Ontario;
Sergeant Brien Liell Gooding, boordwerktuigkundige, 22 jaar uit South Norwood, Surrey;
Flying Officer George F.R. Green, navigator;
Sergeant Eric Lewis Foulkes, 20 jaar uit Salford, Lancashire, radio-operator;
Sergeant Norman Bolt, rugkoepelschutter;
Pilot Officer Peter Reginald Paice, staartschutter.

Op 13 oktober wordt Rob McSorley met zijn bemanning overgeplaatst naar het nieuwe 625 Squadron op de basis Kelstern. Het squadron is tamelijk nieuw, het bestaat sinds 1 oktober 1943 en is gevormd uit de C flight van 100 Squadron.

Zijn broer Jack dient bij het 1e Bataljon, Black Watch Royal Highland Regiment of Canada en is ook in Engeland gelegerd. In de maanden dat Rob bij 625 Squadron vliegt bezoekt Jack hem zo vaak als mogelijk.
"lk heb veel uren met Rob en z''n bemanning doorgebracht. Niet alleen op de grond maar ook in de lucht. Eén van de grootste sensaties uit mijn leven was een vlucht in een Lancaster met Rob en z’n bemanning. Het was uiteraard een testvlucht boven Engeland en Rob gaf me voor een paar minuten het stuurwiel in handen. De reactie van de bemanning was niet zo vleiend voor mij. Ze zijn liever op een oorlogsvlucht met Rob dan op een testvlucht met mij aan het stuur!

De bemanning had een mascotte, een zwart hondje met de toepasselijke naam ‘Darkie’. Overal waar de jongens zijn was Darkie ook te vinden. Op alle vluchten boven Engeland ging hij mee en heeft een totaal van 150 vlieguren! Voor zover ik weet de enige hond in de RAF met zoveel vliegervaring. Wanneer Rob een bombardementsvlucht maakte wachtte Darkie bij de briefingroom tot ze weer veilig terug zijn."
Op 20 oktober vliegt Rob McSorley en zijn crew de eerste missie bij 625 Squadron met Leipzig als doel. Voor 22 oktober staat een aanval op Kassel op het programma, maar op het laatste moment wordt de actie afgelast. De 3e november bombarderen ze Düsseldorf en de 10e moeten ze naar Modena bij Milaan. De staartschutter Peter Paice is die dag ziek en wordt vervangen door Sergeant Leonard Anderson. Het duurt 16 dagen voor Rob McSorley weer op de lijst staat van piloten die de komende nacht erop uit moeten en z''n oude bemanning is weer compleet.

Op 26 november zet Bomber Command de slag voort. Deze keer zullen 450 Lancasters en Halifaxes Berlijn aanvallen. Sinds lange tijd zijn de weersvooruitzichten beter. De bemanningen zijn niet zo opgetogen, het heldere weer betekent alleen maar meer nachtjageractiviteit.
Op de vliegbasis Kelstern in Lincolnshire worden de Lancasters van 625 Squadron klaar gemaakt voor de aanval op de ‘Reichshauptstadt’.

Met als doel Berlijn start laat in de middag van 26 november de Lancaster ‘T for Tommy’ met serienummer ED809. Het vliegtuig heeft al 318 uren operationeel gevlogen, de meeste van die uren heeft de Lancaster bij 101 Squadron volgemaakt en is sinds eind oktober bij 625 Squadron, waarvan de codeletters CF zijn.
Om 17.22 uur trekt McSorley de zwaarbeladen Lancaster de lucht in.

Op deze avond laat Harris een dubbele aanval uitvoeren, een hoofdzakelijk uit Halifaxes bestaande formatie valt Stuttgart aan en Berlijn wordt door 407 Lancasters gebombardeerd. De route van Rob McSorley loopt over Hessen en in de omgeving van Frankfurt am Main splitsen de Halifaxes zich af.

Boven Berlijn is het wolkendek opengebroken zodat de smeulende brandhaarden die sinds de vorige aanval nog niet zijn bedwongen nog steeds te zien zijn. Om 20.50 uur huilen de sirenes in Berlijn en om precies 21.00 uur werpen de Pathfinders hun markeringsbommen af. Zoeklichten tasten de hemel af, de Flak vuurt onafgebroken op de Engelse bommenwerpers die hun bommen vooral in de gebieden Reinickendorf, Tegel, Spandau en Siemens Stadt afwerpen. In het centrum van de stad richten luchtmijnen grote schade aan en weer staat de stad in brand.

Door de afleidingsaanval op Stuttgart zijn de Duitse nachtjagers te laat om de eerste golf Lancasters boven Berlijn op te vangen. Vanaf de basis Twente stijgt Unteroffizier Amsberg van de 9e Staffel van NJG.I die avond op in zijn Messerschmitt 110. Om ongeveer 23.00 uur wordt hij door een radar grondstation naar een Engelse bommenwerper geleid, die een westelijke koers vliegt.

Flying Officer McSorley vliegt de ‘T for Tommy’ naar huis en bevindt zich boven Oost-Nederland. In de staartkoepel tuurt Peter Paice constant de hemel af en op de rug van de Lancaster draaien de mitrailleurs van Sergeant Bolt zoekend rond. De dreiging van Duitse nachtjagers is voelbaar en deze twee bemanningsleden zijn in feite de enige ogen die de machine heeft om zich de nachtjagers van het lijf te houden. Urenlang turen ze ingespannen in de duisternis, vaak zien ze jagers die er niet zijn. Reflecties op het plexiglas worden levensgrote Messerschmitts! Wanneer één van de schutters een naderende jager ontdekt schreeuwt hij in de intercom een waarschuwing naar de piloot. Een manier om aan de nachtjager te ontsnappen is dan een manoeuvre die een ‘Corkscrew’ wordt genoemd: de piloot laat dan de bommenwerper een wegdraaiende duikvlucht maken in de hoop dat de Duitser het visueel contact verliest. Ze hebben de Me 110 van Unteroffizier Amsberg waarschijnlijk niet gezien. De tweemotorige nachtjager heeft zijn prooi ontdekt en voor de Lancaster van Rob McSorley betekent dat het einde. Boven Eerbeek ratelen de boordkanonnen van de Duitse jager en vrijwel onmiddellijk vat de Lancaster vlam. De machine verliest snel hoogte, de vlammen slaan eruit. Reddeloos verloren scheert de Lancaster over de Veluwse bossen en slaat te pletter op het landgoed Varenna.
Op 300 meter van de Arnhemseweg vinden Rob McSorley en zijn bemanning een gruwelijke dood. Het toestel explodeert aan de rand van een open plek in het bos en nu, al die jaren na het ongeluk, wil op deze rampplek nog steeds geen hei of bosbessen groeien. Een kaal stuk zand, bezaaid met kleine metaal delen, resten van de ‘T for Tommy’.

Na de oorlog worden 6 bemanningsleden geïdentificeerd maar van de rug-koepelschutter Norman Bolt ontbreekt elk spoor. In het inferno van Varenna is een man volkomen verdwenen.

Het Operations Record Book van 625 Squadron vermeldt bij de vermissing van McSorley:
„Het was een bijzonder gelukkige bemanning, zij toonden de ware geest en besluitvaardigheid".

Rob McSorley ligt begraven in vak 4, collectief graf 294-298, Apeldoorn, begraafplaats Heidehof in Ugchelen, naast zijn bemanningsleden Gooding, Foulkes, Green en Paice.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• Foto 1: TracesOfWar.com
• - Nederlandse bewerking en aanvulling tot levensverhaal: Jelle Reitsma, Research Team Canadian War Graves NL (9 maart 2021)
  - Originele tekst: A. Meijer 55 NAMEN OP HEIDEHOF 1985
  - Operations Record Book van 625 Squadron
  - Commonwealth War Graves Commission
  - Library and Archives Canada
  - Studiegroep Luchtoorlog
  - Service files

Helaas geen map gevonden.