Hortense E. McKay werd op 16 juli 1910 geboren op een boerderij ten noordoosten van Harmony, Minnesota als de dochter van George en Lydia (Hahn) McKay. Het gezin verhuisde later naar Brainerd, Minnesota. Ze doorliep de Brainerd High School en studeerde aan het St. Cloud Teacher’s College en volgde in 1933 een verpleegstersopleiding aan de universiteit van Minnesota. Ze begon haar loopbaan als onderwijzer en werkte in het Deerwood TB sanatorium. Ze werkte een korte periode bij de gemeentelijke gezondheidsdienst in Louisville, Kentucky en werd later overgeplaatst naar Galveston, Texas. In 1939 ging ze bij het US Army Nursing Corps in Fort Benning, Georgia.
Ze werd op 20 februari 1941naar het USAT Grant in Manilla op de de Filippijnen gestuurd. Ze was gelegerd op Fort Stotsenburg naast Clark Field. Ze werd op 24 december 1941 naar Corregidor geëvacueerd en verzorgde daar de gewonden in het hospitaal in de Malinta spoorwegtunnel. Begin 1942 werd ze overgeplaats naar het primitieve Hospitaal 2 in Bataan. Later keerde ze terug naar het Malinta Hospitaal en werd op 3 mei 1942 geëvacueerd.
McKay vertrok aan boord van de onderzeeër U.S.S. Spearfish vanaf de Filipijnen naar Australië en werkte de volgende drie jaar op Nieuw Guinea, op Leyte en op de Filippijnen.
In 1945 hielp Hortense E. McKay bij de reorganisatie van het US Army Nurse Corps en studeerde in juni 1949 af aan de universiteit van Minnesota.
Ze werd later, in 1953 hoofd verpleging op het Brooke Army Medical Center in Fort Sam Houston, Texas; werkte tot mei 1957 als hoofdverpleegster in Orléans in Frankrijk, als hoofdverpleegster in het Fort Eustis, Virginia Army Hospital tot mei 1957 en tot aan haar pensionering in juni 1960 als assistent hoofd verpleging in Fort Ord, Californië.
Hortense Eleanor McKay stierf op 15 januari 1988 in het hospitaal van de universiteit van Minnesota.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!