Joe Kennedy ging in 1939 bij de RAF. Hij genoot de dubieuze eer de laagst vliegende vlieger van de RAF te zijn toen hij op 16 juli 1941 met zijn vliegtuig een boomtop meenam tijdens een aanval van lage hoogte op de haven en schepen in Rotterdam.
Later, op 19 juli 1942 bombardeerde Kennedy met succes een grote textielfabriek in de noordelijke buitenwijk van Lille en zette, vliegend op boomtop hoogte, koers naar de basis. Bij St. Pol werd hij gevangen in een vernietigend kruisvuur van twee Duitse flakbatterijen. Nadat de bakboordmotor kapot was geschoten was hij gedwongen onder hoogspanningskabels door te vliegen, of liever gezegd er doorheen waardoor nog meer schade aan zijn toestel ontstond. Hij wist het vliegtuig met bemanning veilig naar de basis terug te brengen. Bij onderzoek op de grond werd een stuk hoogspanningskabel uit de bakboordmotor gehaald. Van een deel van de kabel werd voor de dochter van de Kennedy’s, Jane een servetring gemaakt en die is nog steeds een geliefd familiebezit.
Een jaar later kreeg hij een Gesp op zijn FC voor zijn leiding en moed bij het leggen van een effectief rookgordijn tijdens de slecht afgelopen raid op Dieppe op 19 augustus 1942. Men stuitte op hevige flak en Kennedy’s toestel werd voortdurend geraakt. Gedwongen verder te vliegen op een motor, zijn boordschutter George Casey gewond aan beide heupen maar toch doorvurend, zijn passagier Flight Lieutenant McWilliam dodelijk gewond, leidde hij zijn formatie lang genoeg om met succes het rookgordijn te leggen voordat hij naar Shoreham terugvloog voor een noodlanding.
In december 1942 werd Kennedy naar Canada gestuurd als Armament Chief Instructor aan de No. 31 Bombing and Gunnery School, Picton, Ontario. Tijdens de resterende maanden van de oorlog was hij aangesteld als CO in Khartoum.
Na de oorlog voerde Kennedy het bevel over Turnhouse, Shepherd’s Grove en Bentwaters en was S.A.S.O. voor 65 Group voordat hij in april 1954 Luchtmacht Attaché in Boekarest werd. Tijdens dit verblijf van meer dan drie jaar achter het Ijzeren Gordijn schijnt hij meer dan zijn deel van opwinding te hebben meegemaakt.
Het is nu algemeen bekend dat diplomaten uit alle kampen instructie hadden gekregen tenminste hun oren en ogen open te houden en als zodanig waren ze eigenlijk spionnen. Het leek erop dat Kennedy’s aanstelling niet anders was. Op een bepaald moment werd hij door de K.G.B. ontvoerd die hem nogal wat ongemakken veroorzaakte maar gelukkig wist hij uit hun klauwen te ontsnappen.
In april 1959 was Kennedy om medische redenen gedwongen de RAF te verlaten en hij stierf, slechts 57 jaar oud op 17 november 1971.
Bevorderingen:
29 juni 1940: Pilot Officer (probation)
29 juni 1941: Flying Officer (war sub)
23 oktober 1941: Flight Lieutenant (war sub)
10 september 1943: Squadron Leader (war sub)
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!