Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Captain (Kapitein)

Eenheid:

"D" Company, The Argyll and Sutherland Highlanders of Canada (Princess Louise's), 10th Canadian Infantry Brigade, 4th Canadian Armoured Division, Canadian Army

Toegekend op:

11 oktober 1945

Aanbeveling:
In de middag van 21 april 1945 kregen de Argyll and Sutherland Highlanders of Canada bevel de rivier de Aue over te steken, ongeveer 2.5 kilometer ten noorden van het Küstenkanal en daar een bruggenhoofd te vestigen. Zogauw het bruggenhoofd was gevestigd, moest de eenheid verder optrekken en het dorp Osterscheps zuiveren, een sleutelpositie die de aanvoerroutes naar het noorden en naar Oldenburg beheerste. Ondanks een nauwkeurige en zware beschieting staken de A en B compagnie de rivier over en vestigden een stevig bruggenhoofd op de andere oever. D Company onder commando van Major Whiteside trok er daarna langs en begon, optrekkend tegen sterke tegenstand met het zuiveren van het dorp. De taak van de compagnie was uiterst moeilijk omdat het vanwege de hoge verliezen, geleden tijdens de felle gevechten in het Küstenkanal bruggenhoofd waardoor de sterkte was gereduceerd tot bijna 50 man, bijna onmogelijk was mannen achter te laten in de huizen zogauw die waren gezuiverd. Toen de vijand zich daarvan bewust werd, begon hij in de rug van de compagnie te penetreren en lanceerde uiteindelijk een sterke gecoördineerde tegenaanval vanuit het noorden, westen en zuiden. Hoewel hij geen tijd had gehad om te consolideren en was afgesneden van de rest van het bataljon, leidde Major Whiteside zijn defensieve vuur zo knap dat de eerste poging van de vijand, de positie te overmeesteren werd gedwarsboomd. De vijand bleef echter fel aanvallen en tijdens een van deze aanvallen raakte Major Whiteside ernstig gewond: een scherf van een Schmeisser kogel drong zijn rechteroog binnen en maakte hem volledig blind. Hoewel hij op een dergelijk ernstige manier gehinderd werd en veel pijn leed weigerde Major Whiteside zich te laten afvoeren zolang de situatie kritiek bleef. Gedurende vijf uren, vanaf het moment dat hij gewond raakte, bleef hij bij zijn mannen, kalm en duidelijk zijn bevelen gevend. Pas nadat er contact was gemaakt met een andere compagnie en de positie stevig geconsolideerd was liet hij zich afvoeren. De moed en volledige minachting voor eigen veiligheid, getoond door deze officier vormden een prachtig voorbeeld voor alle mannen onder zijn commando. Zijn vindingrijke en gedurfde leiding hadden ongetwijfeld de verovering van het doel tot resultaat met zware verliezen voor de vijand.

Supplement to the London Gazette, 11 October, 1945.