Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Acting Captain (Waarnemend Kapitein)

Eenheid:

2nd Field Regiment, 1st Canadian Infantry Division, Canadian Army

Aanbeveling:
Op 6 december 1943 was Capt. Carter, 2nd Field Regiment Royal Canadian Artillery vooruitgeschoven waarnemer van “B” Coy, The Seaforth Highlanders of Canada.
Om 09:20 lanceerde de Coy een aanval op sterke vijandelijke stellingen bij La Torre (MR 321113) en veroverde die na zware gevechten die tot ..:30 uur duurden. Gedurende deze actie bevond Capt. Carter zich in de voorste linies van de Coy, pakte regelmatig een geweer en hielp als infanterist. Tijdens een hergroepering ging ver voorbij de voorste posten die door onze troepen werden bezet en bleef vuur leggen op bekende vijandelijke posities.
Toen de Coy oprukte naar de buitenwijken van La Torre vestigde Capt. Carter zijn waarnemingspost in een wit huis dat ook werd gebruikt door een deel van een peloton. Om 18:15 lanceerde de vijand een sterke tegenaanval die de Coy van drie kanten dreigde in te sluiten en die doordrong tot vlakbij het huis waarin hij zich bevond. Tijdens deze aanval raakte Capt. Carter ernstig gewond.
Niettemin bleef hij op zijn post en stond erop dat de infanteristen in het huis nieuwe stellingen zouden betrekken terwijl hij hun bewegingen dekte met zijn Thompson mitrailleur. Pas toen iedereen weg was wilde hij het huis verlaten. Maar voordat hij wegging was zijn laatste daad, omdat de vijand het huis dicht genaderd was, artillerievuur op zijn eigen positie te leggen.
Hoewel hij gewond was, ernstig bloedde en ondanks de nabijheid van de vijand wist hij met hulp naar het hoofdkwartier van de compagnie te komen waar zijn wonden werden behandeld.
Hij vroeg toen de compagniescommandant te spreken en eiste van hem dat wanneer de Coy zich moest terugtrekken, hij liever moest worden achtergelaten dan het verlies van meerdere mannen te riskeren door te proberen hem weg te halen. “Als ik niet meer in staat ben,” zei hij “om tegen hem te vechten, kan ik hem net zo goed de moeite laten nemen mij tenminste te verzorgen.”
Niet alleen toonde Capt. Carter tijdens dit treffen uitmuntende vaardigheden, inzicht en initiatief bij zijn plichten als vooruitgeschoven waarnemer, hij vormde ook een inspirerend voorbeeld van moed en plichtsbetrachting voor allen.