Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Sergeant

Eenheid:

Anti-tank-gun section, The Highland Light Infantry of Canada, 9th, Canadian Infantry Brigade, 3rd Canadian Infantry Division, Canadian Army

Aanbeveling:
In de nacht van 24 maart 1945 had de Highland Light Infantry of Canada opdracht gekregen het dorp Spelldrop in Duitsland in te nemen.
Sgt. Wilfred Francis Bunda, die het bevel voerde over een sectie anti-tank kanonnen had tot taak gekregen de rechterflank van de positie van het bataljon te beschermen. Het gebied waar Sgrt. Bunda zijn geschut moest opstellen lag onder voortdurend vuur van vijandelijke mortieren en kleine wapens.
Vanwege het feit dat de wegen niet waren gecontroleerd op mijnen moest Sgt. Bunda te voet voor zijn geschut uit gaan om ze hun stellingen te wijzen.
Vanwege het feit dat men in het gebied op vijandelijk zelf-rijdend geschut gestuit was het van het grootste belang het geschut in stelling te brengen om de positie van het bataljon te zekeren. Sgt. Bunda leidde persoonlijk het opstellen en het ingraven van zijn sectie geschut.
Door zijn volledige minachting voor vijandelijk vuur en zijn voorbeeld en leiding werden zijn geschutsbemanningen tot nog grotere inspanningen aangezet. Zonder Sgt. Bunda’s voorbeeld en leiding zou de consolidatie van de anti-tank verdediging van het bataljon niet in zo korte tijd zijn voltooid.
Zelfs toen tijdens de consolidatie enkele van zijn mannen gewond raakten ging Sgt. Bunda gewoon door met het leiden van zijn sectie; hij voerde zijn gewonden pas af nadat zijn taak was volbracht.
Op 26 maart 1945 had de Highland Light Infantry of Canada net de verovering van Bienen, Duitsland voltooid en ook een loopgraaf en anti-tankgracht ongeveer een kilometer ten noorden van de stad veroverd. Tijdens de slag was men op vijandelijk zelf-rijdend geschut en tanks gestuit en Sgt. Bunda had opdracht gekregen zijn sectie geschut in stelling te brengen om de loopgraaf en de anti-tankgracht te dekken.
De route naar de positie lag in het zicht van de vijand en binnen bereik van kleine wapens vanaf de rechterflank. De sectie geleid door Sgt. Bunda nam een route waarvan bekend was dat er mijnen lagen en stuitte op een wegversperring. Hier kwamen ze onder zwaar vijandelijk vuur van mortieren en mitrailleurs. De wegverspering lag op een versmalling en de kanonnen moesten worden afgekoppeld en met de hand gekeerd. Sgt. Bunda, die wist dat zijn geschut onmiddellijk moest worden opgesteld, negeerde het zware vijandelijke vuur, klom uit zijn trekker en leidde kalm het met de hand omkeren van zijn geschut.
Er werd een andere route gevonden en Sgt. Bunda leidde zijn sectie naar zijn bestemming. Hier lagen ze weer in het zicht en werden direct door mortieren en mitrailleurs onder vuur genomen. Sgt. Bunda, alweer zijn eigen veiligheid negerend, bewoog zich vrijelijk over het open terrein, hij leidde het in stelling brengen en het ingraven van zijn sectie en hergroepeerde een geschutsbemanning die door vijandelijk vuur was uitgedund. Hij werd overal gezien, vertrouwen wekkend en zijn mannen aanvurend.
Met zijn uitstekende voorbeeld en zijn grote plichtsbesef voltooide Sgt. Bunda met succes de consolidatie van de anti-tankverdediging van het bataljon. Deze consolidatie was noodzakelijk om het bruggenhoofd aan de Rijn te beschermen tegen dreigende tegenaanvallen door vijandelijke pantsereenheden.
Tijdens de voortdurende gevechten vanaf D-Day heeft Sgt. Bunda persoonlijke moed en leiderschap getoond tijdens alle actieve operaties, daarbij heeft hij het bataljon geholpen bij het snel en sterk consolideren van de posities.