Geboortedatum:

20 augustus 1910 (Westminster-Londen/England, Groot-Brittannië)

Overlijdensdatum:

15 december 2005 (Londen/Engeland, Groot-Brittannië)

Nationaliteit:

Britse

Harry Errington werd geboren in Westminster, Londen op 20 augustus 1910. Zijn ouders Solomon en Bella Ehregott waren Poolse immigranten die woonden in Poland Street, Westminster. Ze waren in 1908 uit Lublin overgekomen en veranderden hun familienaam in Errington toen Harry werd geboren.
Hij kreeg zijn opleiding aan de Wersminster Free School en kreeg een 'trade scholarship' om opgeleid te worden tot graveur. De gezondheidsproblemen die konden ontstaan door het werken met Salpeterzuur, maakten dat hij zijn beroep veranderde in kleermaker-snijder bij de firma van zijn oom, Errington and White. Hij bleef bij deze firma werken tot zijn pensioen als directeur in 1992.

Errington diende tot het eind van de oorlog vrijwillig bij de AFS (Auxiliary Fire Service) in het Station aan Shaftesbury Avenue. Hij was zeer geïnteresseerdin basketbal en coachete het amateurteam van Regent Street Polytechnic. Hij was betrokken bij de organisatie van het basketbal tournooi op de Olympische Spelen in London in 1948. In zijn latere jaren werd hij de vice-voorzitter van de United Kingdom Amateur Basketball Association. Hij werd ook tot 1990 de "schatbewaarder" van de Victoria and George Cross Association.
Hij was nooit gehuwd en overleed in Londen op 15 december 2004.

Alle ontvangen onderscheidingen van Harry Errington zijn te bezichtigen in de Victoria Cross & George Cross Gallery in het Imperial War Museum in Londen, Groot-Brittannië.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Auxiliary Fireman

Eenheid:

AFS London, Auxiliary Fire Service (AFS), Civil Defence Service (CD), Home Office, British Government

Toegekend op:

8 augustus 1941

Op 17 september 1940 verbleef Harry Errington in een kelder in Londen die werd gebruikt als schuilkelder.

Citaat:
"Hoog explosief en brandbare bommen vernielden een gebouw. Errington en twee andere vrijwillige brandweerlieden waren de enige personen aanwezig in de kelder van het gebouw ten tijde van de explosie. De ontploffing smeet Errington door de kelder, maar hoewel verdoofd en gewond, wist hij zich een weg te banen naar izjn twee kameraden, die hij plat op hun rug aantrof, onder de brokstukken. Een hevige brand was uitgebroken en de in hetnauw geraakte mannen waren in direct gevaar te verbranden. De hitte van de brand was zo intens dat Errington zichzelf moest beschermen met een deken. Na met zijn blote handen enigeminuten te hebben gewerkt, wist hij de gewonde mannen te bevrijden en sleepte hen van onder de rommel, weg van de brand.
Terwijl hij hiermee bezig was, vielen brandende brokstukken de kelder in en was er direct gevaar van verdere instorting van het gebouw. Hij droeg één man een smalle trap op die vol lag met rommel, naar een binnenplaats en baande zich een weg door een aangrenzend gebouw, naar de straat.
Ondanks de zware condities en hoewel verbrand en gewond, keerde Errington terug in het gebouw en bracht ook de tweede man naar buiten.
Zowel Errington als de beide mannen waren ernstig verbrand, maar overleefden. Hij toonde grote moed en volharding tijdens de redding, met gevaar voor zijn eigen leven."

Hij was de enige Brandweerman in London die werd onderscheiden met het George Cross.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

• Foto: George Cross Database
  
• - Supplement to The London Gazette, Issue 35239, of Tuesday 5th August 1941, dated Friday 8th August 1941, page 4545
  - The Times dated 17th December 2004
  - The Guardian dated 30th December 2004
  - George Cross Database