- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Major General (Generaal-majoor der Mariniers)
- Eenheid:
- 3rd Marine Division "Fighting Third", U.S. Marine Corps
Wegens uitzonderlijk waardevol dienstbetoon aan de regering van de Verenigde Staten in een positie van grote verantwoordelijkheid als Assistant Commander van het United States Marine Corps; Commanding General van de Third Marine Brigade; Commanding General van de Third Marine Division; en als Commanding General van het First Marine Amphibious Corps, voorafgaand aan en tijdens operaties tegen vijandelijke troepen in de zuidelijke Pacific tussen 7 december 1941 en 8 oktober 1943. Major General Barrett kreeg het commando over de Third Marine Brigade in maart 1942 en smeedde dit commando tot een superieure gevechtseenheid en trok met zijn troepen op naar de kust van westelijk Samoa en nam posities in op de eilanden Upolu en Savaili. In samenwerking met op het eiland gestationneerde Marineeenheden richtte hij belangrijke faciliteiten op voor Luchtmacht en Marine die nodig waren om de reeks van eilanden in de zuidelijke Pacific te versterken en de vitale verbindingslijn met Australië te beschermen. In september 1942 keerde hij terug naar de Verenigde Staten om het commando over de Third Marine Division op zich te nemen en ontwikkelde die tot een krachtige strijdmacht die later de vijand uit zijn versterkingen op Bougainville, Guam en Iwo Jima zou verjagen en zo de weg vrijmaken voor de uiteindelijke overwinning op de Japanners. Major General Barrett loste de bevelvoerend generaal van het First Marine Amphibious Corps af op 15 september 1943 en vanuit zijn hoofdkwartier op Noumea op Nieuw Caledonië assisteerde hij bij het opstellen van strategische plannen voor de aanval op Bougainville die een einde zou maken aan de vijandelijke tegenstand tegen de belangrijke ontwikkeling van het gebied rond de Keizerin Augusta Baai tot Geallieerde luchtmachtbasis en om de heerschappij van de Verenigde Staten dichter naar de kust van het Japanse thuisland te brengen. Dienend in deze functie tot aan zijn dood op 8 oktober 1943 bezielde Major General Barrett de officieren en manschappen onder zijn commando met zijn eigen geest van vastberadenheid en met zijn scherp militair inzicht, zijn krachtige leiding en zijn onverwoestbare moed vormde hij een inspiratie voor zijn dappere Mariniers bij het naar de vijand brengen van het gevecht. Zijn optreden strekt de Amerikaanse Marine tot de hoogste eer. Hij offerde dapper zijn leven in dienst van zijn land.
Postuum verleend.