Churchill, John Malcolm Thorpe Fleming "Jack"
- Geboortedatum:
- 16 september 1906 (Hong Kong, Groot-Brittannië)
- Overlijdensdatum:
- 8 maart 1996 (Surrey, Groot-Brittannië)
- Dienstnummer:
- 34657
- Nationaliteit:
- Britse
Biografie
Churchill werd in Hong Kong geboren uit Engelse ouders, ging naar de middelbare King William's College op het eiland Man en studeerde af aan de Militaire Academie Sandhurst in 1926 waarna hij bij het Manchester Regiment werd geplaatst.
Churchill diende bij de rebellenopstand van 1930-1932 waarna hij naar Engeland terugkeerde. Maar dienen in vredestijd bleek niet bij hem te passen aangezien hij allerlei manieren verzon om zijn leidinggevenden te ergeren. Uiteindelijk diende hij zijn ontslag in aangezien hij en zijn bevelvoerend officier ‘het erover eens waren dat ze het niet eens waren’ en ging diverse andere activiteiten ondernemen.
Hij werkte als redacteur bij een krant en ging aan boogschieten doen. Zijn uiteindelijke vaardigheid met de boog bezorgde hem werk in de filmindustrie en speelde in "The Thief of Baghdad" ,"The Drum" en "A Yank at Oxford". Hij werd zo vaardig met de boog dat hij Groot-Brittannië op de wereldkampioenschappen van 1939 in Oslo vertegenwoordigde.
Toen in 1939 Polen werd binnengevallen, ging hij opnieuw het leger in. Hij werd de eerste keer in Duinkerken onderscheiden gedurende de terugtocht naar het Kanaal toen hij zes vrachtwagens bij elkaar verzamelde om een Britse Tank te redden. Alhoewel hij uiteindelijk de tank niet kon redden, redde hij wel een gewonde Britse officier.
In aanvulling op zijn Robin Hood-achtige wapenarsenaal, droeg Churchill een sabel. Later, toen hij door een generaal werd onderscheiden, werd hem gevraagd waarom hij een zwaar droeg, antwoordde Churchill: "Volgens mij meneer, is iedere officier die een gevecht aangaat zonder zwaard, niet fatsoenlijk gekleed".
Na Duinkerken keerde Churchill terug naar Engeland en gaf zich prompt op bij een nieuwe organisatie die de Commando’s heette.
Toen de training voltooid was, nam hij deel aan de aanval op de Duitse basis in Vaagso in Noorwegen.
En in de aanval in 1943 voor de verovering van een batterij in Salerno, voerde hij het bevel over No. 2 Commando. Terwijl hij aan de kop liep, infiltreerde Churchill de stad met slechts een korporaal ter ondersteuning. Hij ontvoerde een schildwacht en dwong hem om zijn kameraden zich over te geven. Churchill en de korporaal liepen toen de stad uit met 42 gevangenen en een mortiereenheid.
In 1944 ging Churchill met zijn commando's naar Joegoslavië waar zij de pogingen van de partizanen van Tito steunden. De commando's overvielen het bezette eiland Braè en vielen heuvel 622 aan. Slechts Churchill en zes anderen bereikten het einddoel. Een mortiergranaat doodde iedereen behalve Churchill. Het volgende moment raakte hij buiten westen door de inslag van granaten en werd hij naar Berlijn gevlogen voor verhoor na te zijn opgepakt. Hij werd in het concentratiekamp Sachsenhausen gezet.
In september 1944 kroop hij een een RAF-officier onder het prikkeldraad door, kroop door een loze afvoer en begon aan een wandeltocht naar de Baltische kust. Zij werden pas gesnapt bij het kustplaatsje Rostock; slechts een paar mijl van de zee. Na verloop van tijd werden ze verplaatst naar een lamp bij Niederdorf in Oostenrijk. In april 1945 ontsnapte Churchill vanuit Niederdorf en liep 150 mijl naar Verona waar hij een colonne van Amerikaanse gepantserde voertuigen ontmoette.
De oorlog in de Pacific was nog steeds gaande en Churchill werd naar Burma gestuurd waar de grootste landgevechten tegen Japan nog steeds bezig waren maar tegen de tijd dat hij India bereikte, waren Hiroshima en Nakasaki gebombardeerd en was de oorlog effectief voorbij.
In 1946 produceerde Twentieth Century Fox de film "Ivanhoe" met Churchills oude roeimaat Robert Taylor. De studio huurde Churchill in om als boogschutter te figureren, schietend vanaf de muren van Warwick Castle.
Nadat de Tweede Wereldoorlog was beëindigd, kwalificeerde Churchill zich als parachutist, werd overgeplaatst naar de Seaforth Highlanders en belandde later in Palestina als plaatsvervangend commandant van het 1e Bataljon, de Highland Light Infantry. In de lente van 1948, net voor het einde van het Britse mandaat, raakte Churchill betrokken bij een ander conflict. Samen met twaalf andere van zijn soldaten, probeerde hij het Hadassah medische konvooi te assisteren die werd aangevallen door honderden arabieren. In de navolgende slachting, coördineerde hij de evacuatie van 700 Joodse dokters, studenten en patiënten van het Hadassah ziekenhuis op de campus van de Hebreeuwse Universiteit op de berg Scopus in Jerusalem.
Na Palestina werkte Churchill als instructeur op een land-lucht oorlogvoeringschool in Australië en werd een gepassioneerd surfer. Hij ontwierp en bouwde zelfs zijn eigen surfboarden. In 1959 verliet hij het leger.
In 1997 kwam een biografie uit over Churchill, genaamd "Jack Churchill: Unlimited Boldness" die was geschreven door zijn biograaf en goede vriend uit het 2e Manchester Regiment, Luitenant-Kolonel Rex King Clark (bd).
Bevorderingen:
4 februari 1926: 2nd Lieutenant;
13 februari 1946: Lieutenant (met seniority vanaf 1 augustus 1938);
13 februari 1946: Captain (met seniority vanaf 1 augustus 1938);
1 juli 1946: Major;
8 maart 1957: Lieutenant-Colonel.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!
- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Temporary Captain (Tijdelijk Kapitein)
- Eenheid:
- 2nd Battalion Manchester Regiment, 2nd Infantry Division, British Army
- Toegekend op:
- 20 december 1940
Aaanbeveling:
"Op 27 mei werd deze officier, toen hij het bevel voerde over zijn compagnie, continu aangevallen en uiteindelijk omsingeld. Niettemin viel hij twee M.G.'s aan totdat alle munitie op was waarna hij het geschut vernielde en zich vrij maakte van zijn commando, na zonsondergang door de vijandelijke linies ging en zich uiteindelijk meldde bij Brigade Head Quarters. Zijn actie hield de vijand ongetwijfeld in dat gebied gedurende een aanzienlijke tijd op waardoor andere troepen in staat waren zich over het kanaal terug te trekken."
- Periode:
- Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
- Rang:
- Temporary Lieutenant-Colonel (Tijdelijk Luitenant-Kolonel)
- Eenheid:
- No. 2 Commando, 1st Special Service Brigade, Combined Operations Headquarters, War Office, British Government
- Toegekend op:
- 13 januari 1944
Aanbeveling:
Lt- Col. Churchill voerde het bevel over 2 Commando tijdens de landing in Marina Bay in de vroege uren van 9 september en gedurende de volgende acties bij Vietri op 10 september, bij Molina in de nacht van 12 op 13 september en bij Piegolette op 15 september. Bij de eerste aanval landde Lt-Col. Churchill met de eerste groep aanvallende troepen. Hij bereidde de aanval voor en leidde die zelf op een Duitse batterij van vier stukken. Van 9 tot 13 september leidde Lt-Col. Churchill bij diverse gelegenheden tegenaanvallen op vijandelijke infiltraties in zijn stellingen. Met zijn koelbloedige moed en volledige minachting voor gevaar moedigde hij zijn mannen aan, uitgeput als zij waren, om de stelling te behouden. In deze periode vond hij een ernstig gewonde man die hij samen met zijn adjudant onder vuur op een rugzak in veiligheid bracht achter een heuvelrug ongeveer 250 meter verder.
In de nacht van 15 op 16 september regelde Lt-Col. Churchill de doorstoot van zijn commando naar de Piuelolette vallei, hij leidde de mars persoonlijk door het bevel te voeren over de rechter colonne waarvn slechts een nieuw aangekomen onderofficier was overgebleven. Bij het bereiken van het doel ging hij met een man naar voren, het dorp in waar vijandelijke sluipschutters zaten en met handgranaten werd gegooid. Hoewel het heldere maanlicht iedere beweging op straat gevaarlijk maakte, had zijn minachting voor gevaar tot gevolg dat er meer dan 100 gevangenen werden gemaakt. Vervolgens werd de veroverde positie sterk aangevallen onder dekking van intenief mitrailleur- en mortiervuur. Lt.-Col. Churchill verliet onmiddelijk zijn hoofdkwartier en bezocht iedere stelling van zijn troepen afzonderlijk, hij deed dat alleen om de levens van anderen niet in gevaar te brengen. Gedurende de dag hield Lt-Col. Churchill toezicht op onze geslaagde inspanningen de vastberaden aanvallen op de vijand vol te houden waarvoor hij voortdurend onze open posities bezocht. Gedurende de hele volgende nacht bleef hij op post, artillerie- en mortiervuur leidend op vijadelijke patrouilles die probeerden onze posities via de beboste valleien te omsingelen.
Toen de dag aanbrak had Lt-Col. Churchill 36 uur lang weer geen slaap gehad, hij had persoonlijk twee langdurige aanvallen tegen sterke weerstand geleid en had onze troepen aangemoedigd iedere poging van de vijand, in onze posities door te dringen af te slaan. Het is boven alle twijfel verheven dat de moed van Lt-Col. Churchill bij meer dan een gelegenheid de balans van de strijd deed doorslaan. De magnetische kracht van persoonlijk leiderschap moedigde zijn uitgeputte troepen regelmatig aan wanneer ze nauwelijks voorwaarts konden strompelen. Zijn krachtige uithoudingsvermogen en de koelbloedige en resolute manier waarop hij zichzelf aan gevaar blootstelde, zodat hij een gezegend leven scheen te hebben, vormden ongetwijfeld een briljante inspiratie die past bij de beste tradities van de Britse landmacht.
Aanbeveling:
Op 19 maart 1944 voerde Lt.-Col. Churchill, bevelvoerder van 2 Commando, een gecombineerde troepenmacht aan van commando’s en U.S. Operation Groups in een aanval op het Duitse garnizoen op het eiland Solta. De nadering over zee werd n het donker gemaakt en tegen 02:00 was de ontscheping compleet. Lt-Col. Churchill leidde zijn hoofdkwartier naar het rendez-vous dat uitzag over de stad Grohote waar het vijandelijke garnizoen lag. De vooruitgang was moeilijk en langzaam over rotsachtig terrein bezaaid met wallen en stapels stenen en de gidsen lieten vaak halt houden vanwege vermoedelijke vijandelijke mitrailleurposten langs de route. Waar mogelijk ging Lt-Col. Churchill alleen naar voren voor verkenning en om waar nodig een alternatieve route te nemen.
Om 05:30 opende de vijand het vuur en tegen die tijd hadden de commando’s de stad omsingeld. Er was een bombardement geregeld voor 06:30 en de aanval van de commando’s zou daarop volgen. Om 06:30 voerden vliegtuigen het bombardement uit en direct erna gaf de kolonel bevel de bayonet op te zetten en de stad binnen te trekken. Hij leidde zelf de aanval, het doorzoeken van de huizen en het schoon vegen van de straten onder het vuur van vijandelijke kleine wapens en handgranaten die vanuit deuren en ramen werden gegooid. Het gehele Duitse garnizoen, bestaande uit een officier en 108 manschappen werd ofwel gedood of wel gevangen genomen. De commando’s die door de kolonel zelf werden aangevoerd namen 34 Duitsers gevangen waaronder de garnizoenscommandant.
Tweede DSO verkregen in de vorm van een gesp voor op het lint van de eerste DSO.
Bronnen