François Venesoen werd op 19 oktober 1920 geboren. Sinds zijn jeugd wilde hij piloot worden en in de late jaren ’30 ging hij bij de Belgische luchtmacht.
Zijn dromen werden aan diggelen geslagen toen hij in mei 1939 niet slaagde voor zijn brevet van piloot. Maar François schreef zich in terug in bij de luchtmacht en werd boordschutter.
Hij ging naar Vliegbasis Nijvel bij III Groep van het 2e regiment dat vloog met Fairy Foxes, een verouderde dubbeldekker .
Nadat België verslagen was, slaagde Venesoen erin om op 23 juni in Saint-Jean-de-Luz op de HMS Ettrick aan boord te gaan en over het het Kanaal naar Engeland te ontsnappen waar hij op dezelde dag aankwam en direct dienst nam bij de Royal Air Force.
Vanaf 27 augustus werd François boordschutter op een Bristol Blenheim bij het 235e squadron, dat haar basis had in Bircham Newton in Norfolk.
Het squadron vloog meestal verkenningsmissies en het werd ook ingezet voor de verdediging van de konvooien in de Noordzee en het Kanaal en af een toe een aanval op een van de Franse kanaalhavens.
Tussen juli en oktober 1940 verloor het squadron 'slechts' zes vliegtuigen en het claimde 12 overwinningen, Francois was één van de Belgen die meevocht met ‘the few’ in de slag om Engeland.
Rond november 1940 schreef François zich in voor een pilotenopleiding bij het 272e sqn, dat haar basis had in Aldergrove, Noord-Ierland voor konvooiescortering. Hij begon aan zijn elementaire vliegopleiding en vervolgde vanaf 9 juli 1941 zijn opleiding bij No. 5 Flying Training School op RAF Sealand nabij Chester waar hem al snel een aanstelling werd verleend. In oktober realisserde Venesoen zijn droom door zijn 'wings' te behalen waarna hij naar No. 61 Operational Training Unit ging in Heston, Middlesex om te leren vliegen in de Spitfire.
Op 18 december ging hij naar het nieuw gevormde 350e sqn dat met Spitfires MkIIA's vloog vanaf Anglesey vanaf het eiland Anglessey voor defensieve operationele vluchtenen en konvooiescorteringen boven de Ierse Zee.
In april 1942 verhuisde het 350e naar het zuiden en ging aanvallen uitvoeren op Noord-Frankrijk.
Om de Duitse defensie uit te proberen en het moreel op te poetsen en het deelnam aan de raid op Dieppe op 19 augustus, hierbij verloor Raf Fighter Command 100 vliegtuigen, Venesoen haalde 2 FW-190s- zijn eerste overwinningen op de Luftwaffe. Gedurende de vierde vlucht van die dag werd er een tip van zijn vleugel afgeschoten, maar hij landde veilig.
Zijn volgende succes kwam op 16 november toen hij een gedeelde overwinning haalde op een Junkers Ju52 boven vliegveld St. Aubin in France gedurende een Rhubarb-vlucht..
In maart 1943 verhuisde het 350e naar het Noorden maar François bleef aan de frontlinie bij het 610e sqn waar hij op 29 maart een FX-190 neerhaalde nabij Brighton.
Op 24 september 1943 behaalde François Venesoen zijn laatste overwinning door een Messerschmitt Bf110 neer te halen boven Cap St-Mathieu nabij Caen in Normandië.
In het begin van 1944 ging François terug bij het 350e dat begon aan de voorbereidingen van operatie Overlord. Op 6 juni om 4u35 vertrok François op een patrouille boven de kust van Normandië.
Het squadron logboek leest: "Boven het Kanaal moest F/Lt Venesoen het vleigtuig verlaten vanwege en intern glycollek. Zij parachute opende goed en hij werd voor het laatst gezien door zijn Nummer 2 (F/O L. Siroux) neerkomend in de ruwe zee en worstelend in het water, proberend om z'n reddingsboot op te blazen. Nadat F/O Siroux op trok om 3 reddingsboten naar de plek te leiden, kon er geen spoor van F/Lt Venesoen meer worden gevonden".
Hij wordt herdacht op Panel 203 van het Air Forces Memorial van Runnymede. Ook kreeg Venesoen een grafsteen op het Ereperk te Evere met de vermelding 'disparu' (vermist).
Bevorderingen:
1940: Sergeant
24 september 1941: Pilot Officer
1943: Flying Officer
1944: Flight Lieutenant
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!